Zdobienie ścian techniką szpachlowania Artystyczne dekorowanie ścian techniką laserunku, przecierania lub szpachlowania. Technika laserunku polega na ozdobieniu poświatą lekko strukturalnej ściany transparentnym Spoiwem do Lazur 646 zabarwionym na wybrany kolor. Technika przecierania polega na przecieraniu gładkiej ściany transparentną pastą 601 o konsystencji rozciągliwego kremu, zabarwioną na ulubiony kolor, przy użyciu wałka, rękawicy lub gąbki. Technika szpachlowania polega na przestrzennym dekorowaniu gładkich ścian półprzezroczystą Szpachlą Laserunkową 630 zabarwioną na właściwy kolor. Zdobienie ścian Jest 6 produktów. Pokazuje 1 - 6 z 6 elementów Spoiwo do Lazur 646 Wodna emulsja z wysokogatunkowych celuloz, szelaku, żywic drzewnych, wosku pszczelego i wosków roślinnych. Idealna do dekoracji ścian w jednym lub w kliku nakładających się na siebie odcieniach po zabarwieniu Pigmentami 668. Uzyskane w ten sposób kolory na ścianie nie zagłuszają się wzajemnie, lecz dają wrażenie trójwymiarowej dekoracji. Różnorodność... 134,99 zł produkt dostępny Lazura Ścienna do Przecierania 601 Otwarta dyfuzyjnie- ściana oddycha!Lazura o konsystencji rozciągliwego kremu do kolorowo-transparentnego dekorowania ścian rękawicą lub gąbką w jednym lub w kilku odcieniach, po dodaniu Pigmentu w Koncentracie 668. Przeznaczona do zdobienia powierzchni gładkich. Stanowi alternatywę dla powierzchni "ziarnistych", takich jak po farbach strukturalnych,... 360,19 zł produkt dostępny Szpachla Lazerunkowa 630 Jest równie efektowna co dziecinnie prosta: podczas gdy klasyczne techniki odciskania wapiennej dekoracji (stucco) przerastają nawet niektórych fachowców, to Techniką Szpachlowania LEINOS otrzymacie Państwo bez posiadania odpowiednich umiejętności szlachetną i jakościową powierzchnię. Zmieszajcie Państwo transparentną Szpachlę Lazerunkową LEINOS 630 z... 115,69 zł dostępny 14 dni od zamówienia Wosk Finiszowy do Ściany 350 Finisz woskowy do uszlachetniającej obróbki ścian pomalowanych farbami LEINOS. Tworzy paroprzepuszczalną ochronę przed zabrudzeniem i mechanicznym ścieraniem. Nie nadaje się na ściany pomalowane farbą wapienną lub sylikatową. Wytworzona z naturalnych surowców, dyfuzyjna błona ochronna, zabezpiecza ścienną dekorację przed zabrudzeniem i mechanicznym... 150,59 zł produkt dostępny Uniwersalna Szpachla Gipsowa 684 Drobna szpachlówka do wszelkich prac wykończeniowych wewnątrz. Idealny podkład w Technice Szpachlowania LEINOS. Łatwa w użyciu. Wysycha nie pękając nawet przy grubszych warstwach. Można ją dowolnie barwić LEINOS Pigmentami w Koncentracie 668. Przy wypełnianiu dziur i szczelin masę mocno wcisnąć w zagłębienia i zaciągnąć na gładko. Do mocowania płyt... 127,49 zł produkt dostępny Uniwersalna Szpachla Wapienna 683 Wysokiej jakości biała szpachla wapienna do wypełniania ubytków i do wygładzania ścian. 20 kg Uniwersalnej Szpachli Wapiennej LEINOS dokładnie wymieszać bez powodowania grudek z ok. 6 l. czystej wody. Nakładać w przeciągu 5 godz. za pomocą pacy lub kielni do grubości warstwy od 1 do 3 mm. Powierzchnię filcujemy lub wygładzamy. Nie pracować w temp. poniżej... 428,99 zł dostępny 14 dni od zamówienia Pokazuje 1 - 6 z 6 elementów Artystyczne zdobienie ścian techniką szpachlowania Jaki sposób wybrać? Technika Łatek Istotą techniki łatek jest nanoszenie transparentnej Szpachli Laserunkowej 630 zabarwionej na jeden lub wiele kolorów szpachelką, kładąc łatki jedna przy drugiej oraz jedna na drugiej. Jeśli wielokrotnie nałożymy ten sam kolor szpachli, to otrzymamy grę światło-cieni. W przypadku użycia różnych kolorów szpachli, dzięki mieszaniu się kolorów otrzymamy szczególnie żywy obraz. Zależnie od natężenia barw technika ta nadaje się do zdobienia całego pomieszczenia lub częściowej powierzchni, jak korytarze, wnęki czy filary. Technika Przestrzenna Znamienne dla techniki przestrzennej jest nakładanie Szpachli Laserunkowej 630 lub połyskującej Szpachli Metalicznej 632 w różnych kolorach, jedna na drugiej na dużym obszarze. Również tutaj dochodzi do mieszania się użytych kolorów i ze względu na transparentny charakter szpachli do atrakcyjnej gry światło-cieni. Otrzymany efekt w porównaniu z techniką łatek jest łagodniejszy i nadaje się szczególnie do zdobienia większych używania Szpachli Laserunkowej 630 i 632 nasza kreatywność jest w niczym nie ograniczona. Ładne jest to, co nam się podoba. Właśnie to współgranie formy i kolorów czyni ten materiał niezwykle atrakcyjnym. Nie musimy trzymać się żadnych, konkretnych technik. Zalecamy przeprowadzenie próby na laminowanej płycie wiórowej. Dzięki temu nabierzemy wyczucia, jak kłaść szpachlę na ścianę, jak mocno dociskać, ile szpachli nabrać na jeden raz i w jaki sposób kolory i techniki oddziałują na ścianę. Po takim przygotowaniu dekoracja na pewno się uda. Szpachlę dekoracyjną nakładać na wygładzoną ścianę Uniwersalną Szpachlą Gipsową 684 lub na ścianę pomalowaną Farbą Dyspersyjną 660. Szpachlę Laserunkową przygotować tak, aby na 90 części Szpachli Laserunkowej przypadało ok. 10 części Pigmentu w Koncentracie i dobrze wymieszać. W zależności od intensywności żądanego koloru dodać więcej lub mniej pigmentu. Dla uzyskania kolorów pastelowych można dodać białego pigmentu, np. 5 części białego i 5 części kolorowego pigmentu na 90 części Szpachli Laserunkowej 630. Dla sprawdzenia odcienia nałożyć cienką warstwę przygotowanej masy na białą kartkę papieru. Jeśli efekt jest zadowalający, można przystąpić do zdobienia ściany. Gdy będą stosowane bardzo jasne kolory, zaleca się używania plastikowych szpachelek, aby uniknąć śladów po metalowych pacach. Zużycie barwionej masy na szlifowanej Uniwersalnej Szpachli Gipsowej w zależności od wybranej techniki waha się między 30 a 60 g na m2 dla jednej warstwy, a na Farbie Dyspersyjnej między 50 a 90 g.

wracam do tematów budowlanych. mam ich jeszcze kilka i cieszą się u was popularnością, więc będę jeszcze pisać o budowie, mimo tego, że już ona nas nie dotyczy. chcę wam dzisiaj przybliżyć temat gładzi szpachlowej. to ta ostatnia budowlana warstwa ścian przed ich gruntowaniem i malowaniem... no, to po kolei....konstrukcja ścian w nowym domuczy wiecie jak się buduje ściany w nowym budownictwie? ... no, najpierw murujemy ściany z bloczków, cegieł, czy co tam kto woli. potem je tynkujemy (zazwyczaj tynkiem układanym maszynowo), aby ściana dostała równych kątków i była w miarę gładka. kolejnym krokiem jest położenie gładzi szpachlowej, która wyrównuje ściany (podobno) idealnie i niweluje mankamenty. następnie ścianę gruntujemy i malujemy lub tapetujemy. generalnie trochę z tym roboty i to roboty brudnej, a nawet mokrej. jeśli ktoś z was kiedyś widział jak kładzie się tynki maszynowo w nowym budownictwie, to pewnie się przeraził :) masa tynkowa jest bardzo wilgotna, a na koniec wygładza się ją, lejąc wodę totalnie po wszystkich ścianach.... nic więc dziwnego, że potem dom musi długo, naprawdę długo i porządnie wyschnąć, zanim przejdziemy do kolejnych etapów budowlanych. natomiast gładzie gipsowe (te najbardziej popularne) to 'pyłowa' masakra. ich zacieranie, nawet przy użyciu tzw. żyrafy, jest bardzo pylące. jest to ręczna, bardzo pracochłonna i trudna robota, której najlepiej nie wykonywać to jest gładź szpachlowa ?to masa tworzona na bazie gipsu i dodatków dolomitu, kredy i innych, która służy do wygładzania ścian wewnętrznych i zewnętrznych. można kupić gładź gotową lub gładź w proszku, którą trzeba samodzielnie rozrobić z wodą. stosuje się ją, aby ściany były gładkie jak pupa niemowlaka i domy były idealne... jakie są rodzaje gładzi?gładź gipsowa - najpopularniejsza gładź z syntetycznego (sproszkowanego i lekko kremowego) gipsu lub naturalnego (gotowego i białego) gipsu. jest dość wytrzymała, dlatego stosuje się ją w budownictwie mieszkaniowym. można ją kłaść na powierzchniach (tynkach) cementowych, cementowo-wapiennych, płytach kartonowo-gipsowych, powierzchniach gipsowych oraz bezpośrednio na betonie. wymaga szlifowania, przez co praca z nią jest bardzo uciążliwa i wymaga doświadczenia. pył dostaje się dosłownie wapienna - jest mniej popularna, ponieważ jej maksymalna grubość nie może przekroczyć 5mm, a przez to nie zawsze może niwelować dużych niedoskonałości ścian. głównym składnikiem tej gładzi jest wapno, dlatego może być stosowana do wygładzania tynków cementowych oraz cementowo-wapiennych. jest też dobrym podkładem pod farby akrylowe oraz cementowa - jest bardzo wytrzymała, ponieważ jej utwardzaczem jest cement. jednak nie można nakładać jej grubiej niż 3 mm, przez co wymaga stosowania, czasem dwóch lub trzech - jej warstw, co zwiększa cenę robocizny. mimo świetnej wytrzymałości, nie jest ona tak gładka jak gładź gipsowa, pozostawiając jednak na ścianach niedoskonałości; ale nie wymaga polimerowa - gładź polimerowa jest bardzo podobna w układaniu i wykończeniu do gładzi gipsowej. Również wymaga szlifowania, jest jednak bardziej elastyczna. dlatego stosuje się ją w pomieszczeniach narażonych na działanie wyższych temperatur lub ulegających małym ruchom konstrukcyjnym. można ją stosować w pomieszczeniach o większej wilgotności powietrza (kuchnia, łazienka). jest też odporna na uszkodzenia kosztuje gładź?no właśnie! ile kosztuje takie wykończenie ściany... mogę wam podać tylko cenę za gładź gipsową, bo taką byliśmy zainteresowani, kiedy się budowaliśmy. oczywiście - co firma, to inna wycena, ale należy pamiętać, że ostateczną cenę kształtuje materiał (kupno gładzi gipsowej) oraz robocizna. materiał - ok. 4,5 zł/m2robocizna - 17-20 zł/m2gładź kładzie się na każdą ścianę (oprócz miejsc pod płytki / kafelki) i na wszystkie sufity (te skośne też). w naszym przypadku byłaby to, w sumie (liczona na szybko), powierzchnia wielkości = 850m2. mam jednak wrażenie, że tych m2 jest u nas jeszcze więcej. tak czy siak, przy takiej powierzchni dostalibyśmy zniżkę i za wszystko zapłacilibyśmy ok. 19 000zł brutto. to cena bardzo orientacyjna, bo nikt z nas dokładnie nie liczył powierzchni, ani z żadną z firm do końca nie przeprowadziliśmy rozmów... dlaczego? bo nie zrobiliśmy gładzi...dlaczego nie zrobiliśmy gładzi?może was zaskoczę, ale nie zdecydowaliśmy się na zrobienie gładzi. stwierdziliśmy, że to bez sensu wydane 20 tyś złotych, które możemy wsadzić, np. w lepszą podłogę drewnianą do pierwsze - nie przekonują nas argumenty, że gładź idealnie wygładzi ściany, narożniki po tynkowaniu, a przy tym zniweluje inne niedoskonałości. mieszkaliśmy już w dwóch domach wykończonych gładzią. oglądaliśmy ściany zrobione przez profesjonalistów u naszych wielu budujących się sąsiadów i uznaliśmy, że żadne wykonanie nie jest idealne, a z tą gładkością jest naprawdę różnie. widziałam zarysowania, zmiany połysku, niedorobione kąty, a zwłaszcza łączenia ścian ze skosami, dające wiele do życzenia. z moich obserwacji wynika, że nawet, jeśli ludzie nie wiadomo jak się będą starać, to i tak jest to ręczna robota i nie da się tego zrobić idealnie. ale za to wiedzieliśmy, że nasz tynkarz jest w stanie położyć tynk maszynowy (tą wcześniejszą warstwę) tak samo gładko jak gładź. mój brat pierwszy wykonał w ten sposób ściany w swoim domu (rok wcześniej) i mogliśmy na żywo zobaczyć jak to wyszło. okazuje się, że nie było prawie żadnej różnicy w gładkości ścian (już pomalowanych) między tym, co ma mój brat (czyli same tynki), tym co mają sąsiedzi (czyli wykończenia w gładzi), a tym, co pamiętaliśmy z poprzedniego domu (też wykończonego gładzią). nasz dom, czy domy sąsiadów - wykonywali różni wykonawcy, więc mogliśmy też porównać standardy ich kilku i choć różniły się one od siebie, to żaden nie był o niebo lepszy od wykończenia ścian tylko drugie - nie przeszkadzają nam niedoskonałości na ścianach. prawda jest taka, że te drobne niedociągnięcia widzi się tylko na początku użytkowania domu i przy odbiorze robót. z czasem one po prostu są niewidoczne dla naszego oka. zasłaniane meblami, obrazami czy tym, co jest w pokoju - nie przyciągają wzroku (jeśli są). dlatego łatwiej nam było podjąć decyzję o rezygnacji z gładzi, wiedząc, że nasze podejście jest właśnie takie. na szczęście nie musimy patrzeć na niedociągnięcia, bo ich prawie nie trzecie - my malowaliśmy większość ścian na biało. wiadomo, że w oczach biel się rozlewa i, naprawdę, mniej widoczne są niedoskonałości , jeśli są. kolejny argument za tym, by się nie bać zrezygnować z gładzi. po czwarte - znaliśmy standard wykonania tynków na gładko proponowany przez naszego wykonawcę. mogliśmy go zobaczyć w domu mojego brata. znaliśmy wykonawcę, który się wcześniej tego podejmował i zrobił to dobrze. byliśmy pewni piąte - ja bardzo chciałam tę drewnianą podłogę :) i przeniesienie kosztów z budowlanki na wykończeniówkę w wysokości 20 tyś zł, to ogromna dotacja. jak to wyszło w rzeczywistości?w rzeczywistości wszyło tak, że pan tynkarz zrobił kawał rewelacyjnej roboty. bardzo się starał, przejmował i wygładzał (lizał) ściany na raz, żeby nie było widać łączeń. każda ściana jest równiutka i gładka. gorzej z niektórymi kątami, ale to nie jest przedmiotem tej rozprawy :) kiedy robił 90m2 sufitu w salonie i kuchni, stwierdził, że zacznie z samego rana, aby bez przerwy, do wieczora skończyć. nawet nie jedli niczego biedacy tego dnia. chcieli mieć pewność, że nie będzie łączeń na tym wielkim suficie. muszę powiedzieć, że wyszło im rewelacyjnie. sufity i duże ściany są gładkie i równe. przed malowaniem wymagały tylko lokalnego zaszpachlowania w kilku miejscach. w miejscach, gdzie albo były rysy i uderzenia zrobione w czasie budowy, albo sufit był delikatnie chropowaty. było to takie drobne szpachlowanie powierzchni niewiększych niż 5cm x 5cm - dla nich były małe powierzchnie. prawdą jest, że małe pomieszczenia (jak nasza toaleta na dole), gdzie było ciasno i mało miejsca - wyszły gorzej. jedną ścianę tam trzeba było nawet w całości zaszpachlować; ale to jedyna taka ściana. inne dało się lokalnie i ręcznie wyprowadzić na gładko. ogólne wrażenie ścian jest bardzo dobre. nikt nigdy po wizualnych oględzinach nie powiedziałby nam, że nie wykonaliśmy gładzi. przyznaję, są miejsca, które można by delikatnie wyrównać i powinny wyglądać lepiej (ale są to pojedyncze miejsca, a że tę kosmetologię robiliśmy sami, to była nasza decyzja, że one takie zostały- nie chciało nam się już). tak że rezygnacja z gładzi jest naprawdę warta rozważenia. jak wyglądają ściany bez gładzi?sami zobaczcie na zdjęciach. moim skromnym zdaniem - super :) trudno było zrobić zdjęcie z jakimś mankamentem. mamy białe ściany, więc też trudno było to wszystko uchwycić, ale starałam się jak mogłam. na szczęście mam też dwie czarne ściany. sfotografowałam je, bo na nich najwyraźniej widać, że ściany są naprawdę równe i gładkie. czarny - to trudny kolor. a nawet tutaj nie mam żadnych uwag. czy warto robić gładź szpachlową?jeśli znacie tak dobrego tynkarza jak my, który zgodzi się zrobić tynki na gładko pod malowanie - to moim zdaniem nie warto wydawać pieniędzy na gładź. można naprawdę przyoszczędzić. nikt nie mówi, że gładzie są konieczne. to dobra praktyka. ale niekonieczna. zastanówcie się nad tym, jeśli stoicie przed dylematem kładzenia tynków i PORADY OGÓLNOBUDOWLANE, PORADY WNĘTRZARSKIE, WSZYSTKO NOWY DOMk@rolinaNovember 25, 2015porady, nowy dom, ściana, gładź szpachlowa, tynk, oszczędności, budowa domu, wykończenie Previous Wyniki Konkursu z Cottonove Love KONKURSk@rolinaNovember 27, 2015konkurs Next Konkurs z Wall-Being KONKURSk@rolinaNovember 24, 2015konkurs

Oba te procesy przygotowują ściany do malowania lub tapetowania. Dzięki nim ostateczna warstwa dekoracyjna prezentuje się tak, jakbyśmy mogli tego oczekiwać. Co najważniejsze – szpachlowanie i gładzenie to zadania, z którymi możemy sobie poradzić we własnym zakresie. Jak to zrobić? W poniższym artykule opowiadamy o każdej z tych czynności. Niezbędne narzędzia: - szpachelka,- paca,- wiadro,- mieszarka lub wiertarka z mieszadłem,- pędzel do gruntowania,- papier ścierny,- packa i kostka do szlifowania,- bruzdownica,- kombinerki,- poziomica. Niezbędne produkty: - masa szpachlowa,- gładź ,- środek gruntujący,- narożniki aluminiowe. Przygotowanie podłoża Zanim przystąpimy do szpachlowania i gładzenia ścian, pierwszym etapem prac powinno być dokładne przygotowanie ich powierzchni. Zarówno w przypadku starych, jak i nowych podłoży należy przemyśleć ułożenie poszczególnych przewodów elektrycznych i wykonać pod nie odpowiednie bruzdy. Następnie, co dotyczy głównie użytkowanych wcześniej ścian, należy usunąć z ich powierzchni wszelkie elementy takie jak gniazdka, gwoździe i kołki rozporowe, czego możemy łatwo dokonać przy użyciu kombinerek. Wszelkie pozostałości możemy usunąć na koniec przy użyciu szerokiej szpachli. Porada eksperta: Bardzo ważne jest też usunięcie starych i odpadających farb oraz tynków – wszystkie warstwy, które luźno trzymają się podłoża, zeskrobujemy przy użyciu ostrej szpachelki, przy czym pomijamy mocno trzymające się fragmenty, aby nie doprowadzić do większych uszkodzeń. Gruntowanie ścian Tak przygotowane podłoże należy odpowiednio zagruntować. Dokonujemy tego tak samo, jak przed malowaniem ścian. W tym celu wykorzystujemy więc zakupiony przez nas środek gruntujący – możemy przelać go do wiadra bądź użyć bezpośrednio z pojemnika, jeśli jest on wystarczająco szeroki. Szeroki pędzel do gruntowania namaczamy w gruncie, a następnie nakładamy preparat na całej powierzchni ścian – aplikujemy go w sporych ilościach, dokładnie i mocno wcierając w podłoże. Szpachlowanie Polega ono przede wszystkim na uzupełnieniu wszelkich ubytków znajdujących się na ścianach, a następnie pokryciu masą szpachlową całej ich powierzchni w celu zniwelowania wszystkich większych nierówności. Gips modelowy 5 kg Wybór i przygotowanie masy szpachlowej Do wstępnego uzupełnienia i wyrównania ścian wykorzystuje się wszelkiego rodzaju masy szpachlowe, masy naprawcze lub tzw. gipsy szpachlowe i modelowe. Do wyboru mamy zarówno produkty gotowe do użycia po zakupie, które można nanosić ręcznie lub maszynowo, jak i wyroby sypkie, które należy samodzielnie rozrobić z wodą. Podczas samodzielnego przygotowywania masy szpachlowej należy pamiętać o tym, aby urabiać w naczyniu tyle zaprawy, ile będzie nam potrzebne do pracy – liczy się tutaj maksymalny dopuszczalny czas na użycie gotowego produktu po jego przygotowaniu. Masę powinniśmy rozrabiać zawsze zgodnie z zaleceniami producenta – do sypkiej mieszanki dodajemy wodę w odpowiedniej proporcji i mieszamy składniki aż do momentu, w którym uzyskamy konsystencję masła. Masa nie powinna zawierać żadnych grudek. Szpachlowanie ścian krok po kroku Uzupełnianie ubytków Do szpachlowania przystępujemy po dokładnym wyschnięciu środka gruntującego. Uzupełnianie ubytków rozpoczynamy od zakrycia umieszczonych w ścianach przewodów elektrycznych. Po nich zatapiamy w masie szpachlowej puszki, które w późniejszym etapie zostaną wykończone gniazdkami i włącznikami – pamiętajmy o tym, że puszki powinny być osadzone równo ze ścianą. Po uzupełnieniu tych ubytków warto zająć się miejscami, gdzie ściana styka się z futryną drzwiową lub oknem. Na koniec przystępujemy zaś do uzupełnienia pozostałych ubytków, zwracając uwagę także na najdrobniejsze nierówności, jakie uda nam się dostrzec na ścianie. Pamiętajmy, że szpachlowanie to nic innego, jak umieszczenie przygotowanej wcześniej masy w miejscach ubytków przy pomocy szpachelki i ich dokładne zatarcie przy użyciu tej samej szpachelki lub szerszej pacy. Porada eksperta: Masę warto stosować w nadmiarze i dokładnie ją ścierać, tak aby szczelnie wypełnić każdy ubytek. Najlepiej nakładać ją kolejno z dołu do góry, zacierać do boku, a następnie gładzić większy fragment ubytku jednym pociągnięciem z góry do dołu. Zabezpieczenia narożników Jeśli ściana nie jest wystraczająco równa na narożnikach, należy nałożyć na nie masę szpachlową, zatopić w nich specjalne narożniki aluminiowe i ponownie zaaplikować i wyrównać na nich zaprawę. Taki zabieg warto wykonać także wtedy, gdy poszczególne narożniki będą wyjątkowo narażone na obtłuczenia na etapie użytkowania danego pomieszczenia. Podczas zatapiania narożników aluminiowych należy pamiętać o ustawieniu ich we właściwym pionie. Gotowa szpachla naprawcza 330 g Szpachlowanie całej powierzchni Po uzupełnieniu wszystkich ubytków, wykonaniu narożników oraz ich dokładnym wyschnięciu, przystępujemy do nałożenia masy szpachlowej na całą powierzchnię ścian – używamy do tego szerokiej pacy – im jest ona szersza, tym szybciej wykonamy to zadanie. Należy tutaj pamiętać także o urobieniu większej ilości masy niż przy wcześniejszym wypełnianiu ubytków. Nakładanie zaprawy rozpoczynamy od rogów ścian – najlepiej od dołu i piąć się do góry. Masę na pacy pojedynczym, ciągłym ruchem aplikujemy na powierzchni, a następnie zbieramy jej nadmiar i dokładnie wygładzamy do wewnątrz tak, aby pozostała na ścianie zaprawa miała około 2 mm grubości. Gotowa gładź tynkowa Acryl Putz RG 21 Regular 5 kg Gładzenie Czynność ta zasadniczo nie różni się od szpachlowania na całej powierzchni i wykonując ją powinniśmy stosować się do tych samych reguł. Polega ona bowiem na nałożeniu gładzi, która stanowi kolejną warstwę wyrównawczą. Dzięki niej jesteśmy w stanie osiągnąć jeszcze bardziej gładkie i równe, a co za tym idzie – idealnie przygotowane do malowania czy tapetowania ściany. Biała masa szpachlowa C-35 Cekol 5 kg Wybór i przygotowanie gładzi Gładź różni się od masy szpachlowej tym, że jest materiałem, który łatwo poddaje się szlifowaniu – stanowi ono ostatni etap wygładzania ścian. Zdecydowanie najpopularniejszym materiałem do wykonywania gładzi są preparaty gipsowe. Podobnie jak w przypadku mas szpachlowych, i tutaj mamy do wyboru produkty gotowe, które mogą być wykorzystane ręcznie i maszynowo, oraz wyroby sypkie, które należy przygotować we własnym zakresie. Przygotowanie gładzi w sypkiej postaci odbywa się tak samo, jak w przypadku masy szpachlowej. Powinniśmy więc pamiętać o urabianiu odpowiedniej ilości zaprawy oraz wykonaniu jej zgodnie z zaleceniami producenta danego wyrobu. Także tutaj dodajemy wodę we właściwych proporcjach i mieszamy składniki aż do momentu uzyskania konsystencji masła, pozbawionej wszelkich grudek. Gładzenie ścian krok po kroku Aplikacja gładzi Wstępne szpachlowanie na całej powierzchni nie przynosi jeszcze idealnych rezultatów, ponieważ na podłożu może pozostać sporo nieestetycznych rys czy zacierów. Wyeliminujemy je właśnie w procesie gładzenia. Do wykonania gładzi przystępujemy po dokładnym wyschnięciu nałożonej wcześniej masy szpachlowej oraz przygotowaniu zaprawy. Zanim jednak przygotujemy gładź szpachlową, warto przy użyciu szpachelki i szerokiej pacy usunąć ze ścian widoczne gołym okiem nierówności, które dają się lekko zeskrobać. Samo gładzenie powinno przebiegać identycznie jak wstępne szpachlowanie. Po przygotowaniu gładzi nakładamy ją na pacę, a następnie rozprowadzamy na całej powierzchni ściany. Gładź gipsowa Megaron Finisz 20 kg Szlifowanie całej powierzchni Po wykonaniu gładzi czas na jej zeszlifowanie – w ten sposób osiągniemy idealnie równą powierzchnię. Do tego zadania używamy papieru ściernego o granulacji 100-150 – papier nakładamy na specjalnie przystosowaną do tego packę. Pracę rozpoczynamy jednak od narożników – tutaj wykorzystujemy kostkę do szlifowania, która jest w tych miejscach nieocenionym narzędziem pracy. W miejscach narożnych ścieramy delikatnie gładź z góry do dołu. Następnie przystępujemy do zeszlifowania pozostałych fragmentów ścian. Dzięki temu otrzymujemy ściany perfekcyjnie przygotowane do tapetowania lub malowania pokoju. Porada eksperta: Posługując się packą z papierem ściernym, wykonujemy okrężne ruchy, zaczynając od narożników i przesuwając się do wewnątrz, tak jak podczas samego nakładania masy szpachlowej i gładzi. W ten sposób szlifujemy całą powierzchnię ścian aż do uzyskania idealnie równego podłoża.

Szpachlowanie, czyli nałożenie gładzi na ściany i sufity, sprawi, że będą one bardzo gładkie Równe i gładkie ściany można pięknie pomalować albo wykończyć tapetą, żeby cieszyły nasze oczy swoją doskonałością. Zobaczmy, jak się szpachluje ściany i jakie materiały będą nam potrzebne. Do szpachlowania (wygładzania) ścian i sufitów wykorzystuje się gładzie i masy szpachlowe. Żeby uzyskać idealnie równe i gładkie powierzchnie, trzeba najpierw odpowiednio przygotować podłoże. Ważne jest prawidłowe jego zagruntowanie. Następnie trzeba nałożyć 1-2 warstwy gładzi tak, by powierzchnia była pozbawiona nierówności. W tym celu zwykłe gładzie szlifuje się. Są też masy bezpyłowe, które wystarczy odpowiednio naciągnąć na ścianę i wygładzić pacą. Jednokrotne naciągnięcie gładzi gipsowej na nowe tynki kosztuje 22-26 zł/m2. Jeśli gładź miałaby być położona na starych ścianach wymagających naprawy, szpachlowania, usługa może kosztować 40-50 zł/m2 zależnie od stanu podłoża. Idealnie gładkie i równe ściany są doskonałym podłożem dla farb do malowania ścian i innych materiałów wykończeniowych, np. tapet. Powłoka malarska będzie zdecydowanie lepiej wyglądać na ścianach z gładzią niż ze zwykłymi tynkami. Także zużycie farb będzie mniejsze. Równie pozytywny efekt uzyskamy, gdy jako warstwę wykończeniową zastosujemy tapety lub tkaniny. Autor: Piotr Mastalerz Pomieszczenia ze ścianami z gładzią wyglądają bardzo estetycznie. Takie powierzchnie wolniej ulegają zabrudzeniu, bo kurz się na nich nie osadza tak szybko jak na bardziej chropowatych powierzchniach Szpachlowanie ścian: jaką gładź szpachlową wybrać Na rynku jest wiele różnych suchych mieszanek, które można wykorzystać do szpachlowania ścian. Znajdziemy gładzie gipsowe, cementowe, wapienne i polimerowe. Z gipsowych najlepiej wybierać gładzie bezpyłowe, które nie wymagają szlifowania, które jest bardzo uciążliwe. Takie masy wiążą wolniej, żeby szpachlarz miał więcej czasu na wykończenie powierzchni. Wadą produktów gipsowych jest mniejsza niż w przypadku innych tego typu produktów odporność na zarysowania oraz wrażliwość na wilgoć. Tych wad nie mają gładzie cementowe lub cementowo-wapienne. Ich zaletą jest także wykańczanie na mokro bez szlifowania ścian. Gładzie te są jasno szare lub białe. Mogą mieć większe ziarno niż gipsowe, więc nie dadzą powierzchni tak gładkich jak z gipsu. Są trudniejsze do układania od gipsowych. Gładzie wapienne również wykańcza się bez szlifowania ścian. Na przyspieszenie prac wpływ ma również fakt, że można je nakładać na tynki cementowo-wapienne już po 7-10 dniach, a nie po miesiącu jak gipsowe. Gładzie wapienne dają bardzo białe wykończenie o właściwościach antyseptycznych. Najnowocześniejszy produkt to gładzie polimerowe dostępne w postaci gęstej pasty gotowej do nakładania. Masę tworzy wypełniacz dolomitowy z dodatkiem żywic polimerowych dających dużą elastyczność, trwałość i twardość. Gładzie polimerowe są bardzo odporne na uszkodzenia, zwłaszcza pęknięcia od naprężeń, które mogą pojawić się w nowo zbudowanym domu, który osiada. Takie gładzie poleca się też to szpachlowania płyt gipsowo-kartonowych w zabudowie poddasza. Gładzie polimerowe wymagają szlifowania. Na rynku można znaleźć też gładzie modyfikowane polimerami, czyli gipsowe lub cementowe z dodatkiem żywicy, która ma nieco poprawić ich właściwości. Wybierając gładź, trzeba sprawdzić, jakiej wielkości jest jej uziarnienie, bo to decyduje o grubości warstwy i możliwej do osiągnięcia gładkości ścian. Im mniejsze ziarno (kruszywo), tym cieńszymi warstwami można aplikować masę i tym gładsza będzie wykończona nią ściana. Autor: Śnieżka Na rynku jest bardzo dużo gładzi i mas szpachlowych. Zanim wybierzemy produkt, warto skonsultować się z wykonawcą Szpachlowanie ścian: ręcznie czy maszynowo Na rynku przeważają gładzie, które można nakładać maszynowo i ręcznie. Gładzie ręczne nadają się tylko do ręcznej aplikacji i wykończenia. Gładzie maszynowe można nakładać z użyciem agregatu tynkarskiego albo ręcznie. Wykorzystanie maszyn hydrodynamicznych zdecydowanie przyspiesza prace wykończeniowe. Do natrysku są przeznaczone gładzie polimerowe lub gipsowe modyfikowane żywicami, które tworzą mocne i odporne na uszkodzenia powłoki. Przeczytaj także: Malowanie natryskowe - pistolety do malowania przegląd >>> Autor: PutzSystem Wiele gładzi można nakładać maszynowo, np. metodą natrysku hydrodynamicznego Autor: Greinplast Masa szpachlowa służy przede wszystkim do naprawiania ścian, ale można nią też je wygładzić Nazewnictwo Na rynku jest bardzo dużo produktów, które mają w nazwie słowo "gładź" lub "szpachla" i ich pochodne. Często mimo różnych nazw mogą one być bardzo podobne pod względem parametrów użytkowych i uzyskanych efektów. Generalnie gładź to rodzaj tynku cienkowarstwowego przeznaczonego do całopowierzchniowego wykańczania ścian. Masy szpachlowe, szpachle, szpachlówki służą przede wszystkim do naprawy nierówności i ubytków w ścianach i sufitach. Można je także wykorzystać tak jak gładzie - do wykończenia wielkich powierzchni. Mają więc większe zastosowanie niż gładzie. Warto pamiętać, że gładzi nie należy wykorzystywać do naprawiania ścian i sufitów. Szpachlowanie ścian: przygotowanie podłoża Żeby efekt nakładania gładzi był widoczny, trzeba najpierw wyrównać podłoże, wszelkie nierówności, wystające fragmenty tynku skuć lub zeszlifować, a ubytki i pęknięcia wypełnić masą szpachlową. Powierzchnia, na którą będzie nakładana gładź, musi być równa, w miarę gładka, sucha i odpylona. Przeczytaj także: Jak zlikwidować pęknięcia na ścianie? Dziura w ścianie – jak naprawić ubytek po odpadnięciu tynku >>> Szpachlowanie ścian: gruntowanie Następnym krokiem, z którego nie warto rezygnować podczas szpachlowania ścian, jest zagruntowanie podłoża. Ma ono za zadanie poprawić jego chłonność i zwiększyć przyczepność następnych warstw. Grunt dobiera się do rodzaju podłoża. Jeśli jest to np. tynk gipsowy lub cementowo-wapienny, dobrze jest zastosować grunt głęboko penetrujący, który wyrówna chłonność. Na podłoża bardzo gładkie, powinno się nałożyć grunt zwiększający ich chłonność. Po nałożeniu gruntu trzeba odczekać zwykle 12 godzin przed układaniem gładzi. Przeczytaj także: Usuwanie plam i zacieków ze ścian >>> Autor: Jan Wajszczuk Powierzchnie przeznaczone do nałożenia gładzi trzeba zagruntować, żeby wyrównać chłonność i poprawić przyczepność Szpachlowanie ścian: przygotowanie masy Najprościej jest wykorzystać do szpachlowania ścian masę polimerową w postaci pasty gotowej do użycia, którą można tylko przemieszać przed aplikacją. Jeśli prowadzimy prace zimą, należy wiadra z gładzią wcześniej postawić w wykańczanym pomieszczeniu, żeby wyrównała się temperatura materiału. W przypadku mas polimerowych trzeba uważać, żeby podczas transportu lub składowania w niewykończonym domu masa nie przemarzła, bo to może zniszczyć jej właściwości użytkowe. Suchą mieszankę w workach należy zarobić wodą w proporcji podanej przez producenta. Mieszankę wsypuje się do czystej wody (nie odwrotnie) i wyrabia mieszadłem wolnoobrotowym założonym na wiertarce. Zwykle robi się to 2 razy. Po uzyskaniu równomiernie wymieszanej zaprawy odstawia się ją na 5-15 minut i ponownie krótko miesza. Masa gotowa do nakładania powinna mieć konsystencję gęstej śmietany albo miękkiego masła. Powinna być jednorodna, bez grudek ani żadnych zgrubień. Żeby sprawdzić, czy masa do szpachlowania jest dobrze rozrobiona, trzeba nałożyć ją jednolitym ruchem na ścianę. Jeśli można to zrobić lekko i płynnie, a powstały pas materiału jest gładki i się błyszczy, to znaczy, że masa jest odpowiednio przygotowana. Autor: Rigips Dobrze wyrobiona masa ma konsystencję gęstej śmietany Szpachlowanie ścian: układanie gładzi Gładź układa się w 1 lub 2 warstwach. Są one bardzo cienkie, mają od 0,1 do 5 mm grubości. Masę trzeba nakładać w małych porcjach zdecydowanymi ruchami za pomocą pacy metalowej. Żeby masa była rozprowadzona równomiernie, pacę trzeba silnie dociskać do podłoża. Liczba warstw zależy od jakości podłoża, rodzaju gładzi i umiejętności szpachlarza. Na bardzo równym wprawny fachowiec może naciągnąć tylko 1 warstwę gładzi i wyrównać ją raz za razem długą pacą metalową, tak zwanym piórem. W większości wypadków nakłada się jednak 2 warstwy – drugą dopiero po wyschnięciu pierwszej. Robi się to tak samo, jak w przypadku jednowarstwowego wykańczania. Zwykle pierwsza warstwa jest grubsza - wyrównująca, a druga – cieńsza, wykańczająca. Niektóre masy gipsowe bez szlifowania nakłada się pacą metalową, a potem wyrównuje pacą gąbkową i ostatecznie wyrównuje długim piórem. Przeczytaj także: Malowanie ścian bez błędów - poradnik domowego malarza >>> Cienkie tynki dekoracyjne na ściany wewnętrzne >> Autor: Rigips Gładź nanosi się pacą metalową, zdecydowanymi, mocnymi ruchami pokrywając kolejne fragmenty ściany Autor: Mariusz Bykowski Do wykończenia narożników wewnętrznych przyda się kielnia kątowa nazywana motylkiem Szpachlowanie: pamiętaj o narożnikach Gładź najlepiej jest nakładać od narożników, które wymagają starannego obrobienia. W zewnętrznych w tynku są zwykle zatopione aluminiowe narożniki, które dają kąt prosty. Gładzią trzeba je dokładnie pokryć, nakładając ją od zewnętrznej krawędzi. W narożnikach wewnętrznych podobnie gładź naciąga się od kąta w głąb ściany. Do wygładzenia powierzchni używa się kielni kątowej, tak zwanego motylka. Szpachlowanie ścian: szlifowanie To bardzo niewdzięczne i uciążliwe zajęcie w trakcie szpachlowania ścian, podczas którego powstaje dużo pyłu. Do ostatecznego wyrównania ścian i sufitów stosuje się papier ścierny nakładany na pacę lub specjalne klocki z papieru. Żeby ściany były jak najgładziej wykończone stosuje się papier o niskiej gradacji, np. 180-200. Przy szlifowaniu mechanicznym używa się siatek polerskich o bardzo drobnym ziarnie. Po szlifowaniu pył zalega wszędzie, dostaje się do wszelkich zakamarków, więc jest trudny do usunięcia. Należy pamiętać, że do jego zbierania trzeba stosować odkurzacze przemysłowe do tego dostosowane. Zwykły odkurzacz domowy można szybko w ten sposób uszkodzić. Autor: Jan Wajszczuk Do wygładzenia powierzchni ścian stosuje się papier ścierny o bardzo drobnym ziarnie nałożony na pacę

Wyświetlenia postu: 80 493 No właśnie jak szpachlować by było dobrze no i by nie siadało? To pytanie nasuwa się chyba każdemu kto podjął się naprawy lakierniczej swojego samochodu. Więc zanim zacznę opisywać jak to powinno wyglądać w praktyce szpachlowanie samochodu rozjaśnię może co to w ogóle jest szpachlówka i jakie wady lakiernicze mogą się pojawić w wyniku nieprawidłowego jej stosowania. Szpachlówki to mieszanina żywić poliestrowych i wypełniaczy. Żywica poliestrowa stanowi część około 20-30% jej objętości reszta to wypełniacz mineralny. Dobór żywic użytych do produkcji danej szpachlówki wpływa bezpośrednio na jej jakość, przyczepność do podłoża i elastyczność. Wypełniacze mają różną wielkość i tak przy szpachlówkach wypełniających mają one wielkość około 50-60μm, przy wykończeniowych 20-30μm. Do szpachlówek specjalnych dodawane są różne dodatki, które poprawiają ich właściwości zależnie od potrzeb. np. opiłki aluminium wypływają na lepszą przewodność cieplną jest wtedy idealna przy szpachlowaniu miejsc gdzie następuje częsta zmiana temperatur (komory silnika, maski) Z dodatkiem włókna szklanego które ją wzmacnia i zmniejsza skurcz. Jest niezastąpiona przy szpachlowaniu miejsc spawanych oraz przy konieczności nakładania grubej warstwy. Dodatki zwiększające przyczepność do stali ocynkowanej. Odpowiednie żywice użyte w szpachlówkach do tworzyw sztucznych zapewniają ich elastyczność i przyczepność. Idealne przy naprawie zderzaków i innych elastycznych elementów z tworzyw sztucznych. Typowe szpachlówki można podzielić na twarde i miękkie. Tutaj przed zakupem trzeba się zastanowić jaką szpachlówkę wybrać. Ręczna obróbka twardej jak kamień szpachlówki może nieźle przedłużyć czas naprawy, ale i dać w kość. Większość woli więc szpachlówki miękkie które łatwo i szybko się obrabia. Mają one jednak większą tendencję do skurczu (siadania). Skórcz (siadanie) szpachlówki? Już kilkukrotnie padło to określenie więc warto wyjaśnić co jest przyczyną tego zjawiska. Jak już wspomniałem 20-30% składu szpachlówki to żywica poliestrowa, która ma tendencję do znacznego zmniejszania swojej objętości w trakcie utwardzania. Jest to około 7-8% swojej objętości! Im więcej żywicy tym większy skurcz, dzięki dodanym wypełniaczom skurcz typowej szpachlówki to około 2-3% swojej objętości. Są szpachlówki które mają skurcz około 1% są to wspomniane wcześniej szpachlówki z włóknem szklanym oraz szpachlówki o mniejszej zawartości żywicy z dodatkiem specjalnych wypełniaczy. Mają przeważnie nazwę handlową EASY SAND. Jak radzić sobie ze skurczem (siadaniem) szpachlówki? Utwardzanie się szpachli to proces chemiczny, który przebiega bardzo intensywnie przez pierwsze 20-30 minut, a kończy się dopiero po 2-3 dniach. Przez ten cały czas zjawisko skurczu nadal trwa do zakończenia procesów chemicznych. Teraz zobacz… Kładziesz szpachlówkę, czekasz 20-30 minut i zaczynasz ją obrabiać. Wypracowujesz kształt przez około 1-2h zależnie od złożoności kształtu, przygotowujesz element, podładujesz i lakierujesz. Za kilka dni widać łatę pod lakierem dokładnie takiego samego kształtu jak była szpachlówka! Przykład siadania szpachlówki pod warstwą podkładu akrylowego. Więc co zrobić by uniknąć tej wady lakierniczej? Jak już wiadomo szpachla się kurczy więc logiczne jest, że im grubsza jej warstwa tym bardziej się skurczy 🙂 Więc jeśli musimy nałożyć jej grubszą warstwę najpierw połóż szpachlówkę z dodatkiem włókna szklanego FIBER MICRO. Bo jak już wspomniałem ma ona skurcz około 1% więc znacznie mniej niż zwykła szpachlówka. Następna rzecz jaka może nam pomóc to temperatura. Utwardzanie się szpachlówki to proces chemiczny na który bardzo duży wpływ ma temperatura. Podgrzewając szpachlę znacznie przyspieszamy proces utwardzania i skurczu zarazem. W profesjonalnych warsztatach robi się to promiennikiem IR w naszym garażu raczej takiego sprzętu nie znajdziemy więc można się podratować opalarką czy choćby zwykłą suszarką do włosów. Ja osobiście bardziej wolę tą suszarkę bo opalarka ma znacznie za wysoką temperaturę i przy nie uważnym jej użyciu można sobie biedy narobić. Szpachlę można podgrzać do temperatury max 60*C, więc suszarka w zupełności wystarczy. Podgrzewamy miejsce szpachlowane przez 15-20 minut. Czekamy aż szpachla ostygnie i robimy ostatni delikatny szlif P320 krawędzi szpachlowanej łaty. Na płaskich powierzchniach można użyć długiego klocka przelecieć całość. Następny bardzo istotny czynnik zmniejszający efekt siadania (skurczu) szpachli to ilość utwardzacza. Zbyt mała jego ilość potęguje ten efekt więc trzeba go dać wedle zaleceń producenta, czyli 2-3% wagowo. Szerzej w temacie ilości utwardzacza napiszę za chwile… Dobrze też jeśli podczas całego procesu przygotowania elementu do lakierowania nie będziemy się spieszyć. I damy szpachlówce pokrytej podkładem akrylowym dość czasu by wszystkie procesy chemiczne się zakończyły czyli 2-3 dni i dopiero po tym czasie przejdziemy do szlifu podkładu akrylowego. Jeśli tego czasu jednak nie mamy warto taki zapodkładowany element ponownie wygrzać przez 15-20 minut i po jego ostygnięciu przejść do szlifu podkładu pod lakier. Tylko nie zostawiaj gołej szpachlówki na elemencie przez kilka dni! Szpachla chłonie wilgoć jak gąbka i powoli ją oddaje więc nawet jej wygrzanie nie wiele pomaga. Często widać jak auta z gołą szpachlą jeżdżą po drogach, najgorszy błąd! I pewna korozja po krótkim czasie… Jaki wpływ ma ilość utwardzacza dodana do szpachlówki? Zalecana ilość utwardzacza to 2-3% wagowo, dodanie jej mniej czy więcej jest tak samo błędem. Jeśli już zużyłeś kilka puszek szpachlówki… Czy został Tobie utwardzacz, czy go zabrakło? No właśnie przeważnie zostaje trochę utwardzacza… Za mała ilość utwardzacza wydłuża czas utwardzania się szpachlówki, zwiększa jej lepkość co przejawia się zapychaniem papieru i utrudnia obróbkę oraz potęguje zjawisko skurczu. Jeśli ilość utwardzacza jest wyjątkowo mała >1% przyczynia się do wady lakierniczej w postaci żółtych przebarwień na lakierze, które widać po kilku miesiącach. Szczególnie widać je na jasnych lakierach. Zbyt duża ilość utwardzacza znacznie skraca życie szpachlówki, a w skrajnych przypadkach uniemożliwia jej aplikację. Utwardzacz to nadtlenek benzoilu, który jest wyjątkowo agresywny i potrafi przebić się poprzez podkład i zareagować z pigmentami w lakierze bazowym. Przejawia się to plamami szczególnie widocznymi na niebieskich, czerwonych i zielonych lakierach. Z dwojga złego lepiej jednak dać więcej utwardzacza niż mniej. Szpachlówka ma większą tolerancję na nadwyżkę niż jego za małą ilość, no i wady lakiernicze są mniej prawdopodobne. Dobrą praktyką jest szpachlowane miejsce pokryć warstwą szpachlówki natryskowej, skutecznie zabezpiecza ona przed w/w wadami lakierniczymi, a w szczególności powstawania przebarwień na lakierze. Jak grube warstwy szpachlówki można nakładać? Z punktu widzenia jak najlepszej jakości wykonanej naprawy dobrze by było jakby ta warstwa nie przekraczała 1mm. Producenci szpachlówki określają maksymalną grubość warstwy w przedziale 3-5mm. Ale z praktyki wiadomo, że jest tej szpachli na niektórych autach więcej. Szczególnie na autach sprowadzanych 10-15 lat temu kiedy zamienne elementy blacharskie były trudno dostępne. Takie powypadkowe auto było rzeźbione ze szpachli 🙂 W teraźniejszych czasach takie rzeźby są nie opłacalne. Jest dużo zamienników i łatwy dostęp do elementów karoserii, które się zwyczajnie wymienia i szpachluje ewentualne miejsca spawane i drobne niedoskonałości. Na dzień dzisiejszy modne są ćwiartki więc przed zakupem samochodu używanego lepiej sprawdzić słupki, podłogę, progi i tam szukać szpachli. Jak nakładać gruba warstwę szpachlówki? Jeśli faktycznie jest konieczność nałożenie grubszej warstwy trzeba to robić cienkimi warstwami. Nie można nakładać od razu grubo. Nakładaj wtedy szpachlówkę bez jej szlifowania między warstwami. Jak to wygląda? Kładziesz warstwę około 2-3mm. Przygotowujesz kolejną porcję świeżej szpachli. Kładziesz ją na poprzednią po upływie 7-10min również około 2-3mm Powtarzasz czynność do uzyskania odpowiedniej grubości powłoki. Czekasz na utwardzenie około 20-30 min i zaczynasz obróbkę. Tak jak wspomniałem już wcześniej ze względu na tendencję zwykłej szpachlówki do siadania warto na pierwsze grubsze warstwy użyć szpachli z dodatkiem włókna szklanego… Opisana metoda jest tak zwaną metodą mokrej aplikacji szpachli. Dzięki tej technice zmniejszamy ryzyko pojawienia się rys po szlifie międzywarstwowym grubymi gradacjami na powłoce lakieru. Te rysy też są skutkiem siadania szpachlówki i poszczególnych warstw materiałów lakierniczych po sam bezbarwny włącznie. Niezłe jaja co? Tu potwierdza się moja często powtarzana zasada. Efekt końcowy wypracowujesz sobie podczas obróbki i przygotowania elementu do lakierowania. Użycie złych gradacji papierów, użycie złych proporcji utwardzacza, zła technika aplikacji zemści się na samym końcu. A co gorsze wady w postaci odcięć łat, rys na lakierze, przebarwienia, pojawią się dopiero po kilku dniach albo tygodniach. Jak przygotować szpachlę do aplikacji? Niby proste, ale jest kilka istotnych spraw. Jakie są proporcje i jak bardzo ważne jest ich przestrzeganie już wiemy. Do idealnego zachowania proporcji przydała by się dokładna waga, niestety mało kto taką precyzyjną wagę posiada więc zostaje tylko praktyka niestety. Z czasem da się już wyczuć ile dać tego utwardzacza na podstawie zachowania się szpachlówki podczas obróbki i czasu jej utwardzania. Jeśli szpachlówka w temperaturze około 20*C po 20 minutach podczas wstępnej obróbki P80 zapycha papier oznacza za małą ilość utwardzacza. Jeśli zaś po 2 minutach od połączenia składników twardnieje już na szpachelce i nie daje się jej swobodnie aplikować oznacza zbyt dużą jego ilość. Dobrze przygotowana porcja szpachlówki powinna być plastyczna około 4-5 minut po jej połączeniu z utwardzaczem. Samo mieszanie szpachli z utwardzaczem nie powinno też trwać zbyt długo. Czas 30-60 sekund zależnie od wielkości porcji przy odrobinie wprawy powinien wystarczyć na dokładne wymieszanie składników. Ja małe i średnie porcje szpachli mieszam dwoma szpachelkami w rękach. Sama technika mieszania też jest istotna. Nie należy robić tego zbyt intensywnie by nie napowietrzać szpachli. Taka nadmuchana powietrzem szpachlówka pozostawia później dziurki w szlifowanej warstwie i przy ostatniej warstwie trzeba je później wypełnić szpachlą wykończeniową. Nie łudź się że podkład to wypełni – zapomnij… 😉 Extra siądzie powłoka w tym miejscu i powstanie dołek na lakierze. Czy szpachlę można kłaść na goły metal? W zasadzie czemu mnie, szpachla ma bardzo dobrą przyczepność do metalu. Przyczepność ta oparta jest o dwa zjawiska. Połączenie chemiczne dzięki użytym do jej produkcji żywicom i dodatkom oraz mechaniczna przez kotwiczenie się cząsteczek na zmatowanej powierzchni stali. Ale jest jedno ale! Szpachla nie ma żadnych właściwości antykorozyjnych i do tego ma tendencję do absorpcji wody w sobie. Więc o ile położona na gołą blachę szpachla w miejscach pozbawionych jakiejkolwiek korozji w miejscach nie narażonych na trudne warunki eksploatacji jest dopuszczalna. To już w miejscach naprawianych gdzie była usuwana korozja oraz miejscach narażonych na trudne warunki (błotniki, progi, doły drzwi) trzeba już powierzchnię blachy zabezpieczyć antykorozyjnie. Najlepiej takie miejsce przed szpachlowaniem zagruntować podkładem epoksydowym. Dlaczego pod szpachel podkład epoksydowy? Podkład epoksydowy jest jednym z najlepszych gruntów antykorozyjnych oraz posiada zdolność chemicznego łączenia się z poliestrami, czyli tą naszą szpachlówką. Fakt że jego aktywność chemiczna utrzymuje się do 12h od aplikacji, po tym czasie trzeba już nadać przyczepność przez jego matowanie. Jako uzupełnienie tematu proponuje artykuł: Jak skutecznie zabezpieczyć przed korozją naprawiany element. Jakie gradacje papieru użyć przy szpachlowaniu? Przed aplikacją szpachlówki: Powierzchnię stalową szlifuj P100 – P150 ręcznie lub P80 – P100 szlifierką oscylacyjna. Stare powłoki lakiernicze i podkłady antykorozyjne P240 – P280 ręcznie lub P180 – P240 szlifierką oscylacyjną. Obróbka szpachlówki po utwardzeniu: Szlif P80 – P120 zgrubnie. Szlif P150 nadanie kształtu – obróbka właściwa. Szlif P240 Szlif wykończeniowy Podane gradacje tyczą się zwykłej szpachlówki wypełniającej przy szpachlach wykończeniowych gradacje już idą w górę i przeważnie są to już: P180 – P240 wstępnie, P240 – P320 wykończeniowo. Oczywiście cały proces przygotowania i obróbki szpachli robimy papierami na sucho. Nie szlifuj nigdy szpachli papierami wodnymi na mokro! Jak czyścić szpachelki? Wyobraź cobie, że mam jeden komplet szpachelek stalowych które używam już bardzo długo i nic złego się z nimi nie dzieje. Zawdzięczam to w sumie prostej metodzie czyszczenia tych szpachelek. Wystarczy je zwyczajnie umyć zaraz po aplikacji szpachlówki rozpuszczalnikiem NITRO. Zobacz krótki film na końcu artykułu. No to wyszedł mi niemal że referat o szpachlówkach i podstawach ich użycia. Nie wyczerpuje to tematu bo nadal pozostaje problem wyboru samej szpachlówki (marka, rodzaj, twarda, czy miękka) Jak obrabiać tą szpachlę by uzyskać w miarę sprawnie żądany kształt i idealną powierzchnię. Myślę że to będą dobre tematy na kolejne artykuły i być może filmy. Na koniec dodam jeszcze taką małą, ale bardzo dobrą radę. Po jakimś większym szpachlowaniu, a szczególnie grubszych warstwach szpachli na koniec połóż warstwę szpachlówki natryskowej. Zabezpieczy ona przed w/w wadami powłoki i dodatkowo dopieści powierzchnię nad jaką pracowałeś. Poczytaj dodatkowo artykuł: Stosowanie szpachli natryskowej. Na deser krótki film z procesu szpachlowania i mycia narzędzi. Pozdrawiam.

Gładź szpachlowa to popularny materiał budowlany, który wykorzystywany jest do wygładzania powierzchni ścian zewnętrznych, wewnętrznych oraz sufitów. Możemy wykonać tę czynność sami. Chociaż nie jest ona skomplikowana, warto dowiedzieć się jak ja wykonać, by efekt pracy był zadowalający. Zanim przystąpimy do nakładania gładzi, powinniśmy zadbać o zabezpieczenie sprzętów znajdujących się w danym pomieszczeniu. Najlepszym rozwiązaniem będzie przeniesienie ich w inne miejsce lub, ostatecznie, dokładne przykrycie ich folią ochronną. Tę należy wykorzystać także do osłonięcia podłogi. Następnym krokiem jest przygotowanie podłoża, na które będziemy nakładać gładź. Jeśli zalega na nim warstwa starej farby, powinniśmy sprawdzić jej przyczepność – gdy odchodzi, koniecznie należy ją usunąć, np. drucianą szczotką i szpachelką. Następnie wygładzana powierzchnia powinna zostać oczyszczona, odtłuszczona i odpylona. Wszelkie zanieczyszczenia mogą osłabiać przyczepność gładzi szpachlowej do podłoża, a w konsekwencji powodować jej odpadanie. Oczyszczone ściany lub sufit w następnej kolejności powinniśmy pokryć preparatem gruntującym, który zwiększy przyczepność gładzi. Po wykonaniu tej czynności możemy przystąpić do przygotowania zaprawy. Jeśli zaopatrzyliśmy się w gładź szpachlową w proszku, powinniśmy wymieszać ją z woda wg proporcji wskazanych przez producenta. Zaprawę należy mieszać wiertarką z mieszadłem i nie dopuścić, by znalazły się w niej grudki. Szybszym rozwiązaniem jest zakup gotowej mieszanki – mamy wtedy pewność co do jej konsystencji i właściwych proporcji. Pamiętajmy, by jednorazowo rozrobić ilość masy, którą zdążymy nałożyć w ciągu godziny – po tym czasie nałożenie gładzi będzie już niemożliwe ze względu na jej wiązanie. Rozpoczynamy od wypełnienia wszelkich ubytków. Używamy w tym celu narzędzi ze stali nierdzewnej, ponieważ gładź (zwłaszcza gipsowa) powoduje korozję metali. Dopilnujmy, by wszelkie szczeliny czy dziury szczelnie wypełnić masą – pęcherzyki powietrza, które w nich zostaną, mogą powodować odpadanie gładzi. Gdy wypełnienia zaschną, możemy przystąpić do szpachlowania. Nakładanie gładzi rozpoczynamy od miejsc trudnodostępnych i sufitu, kierując się od okien w głąb pomieszczenia. Czynność wykonujemy przy pomocy pacy ze stali nierdzewnej. W przypadku ścian rozpoczynamy od podłogi i kierujemy się ku górze. Pamiętajmy, by grubość nakładanej warstwy nie przekraczała 3 mm – dzięki temu masa szybciej schnie i nie spływa ze ścian. Jeśli konieczna jest druga warstwa, nakładamy ją po dokładnym zaschnięciu pierwszej. Ostatnim etapem wykonywania gładzi jest szlifowanie, które pozwala wygładzić powierzchnię i zniwelować powstałe podczas szpachlowania rysy i inne nierówności. Po oczyszczeniu pomieszczenia z pyłu, ściany i sufity gotowe są już do malowania lub wykańczania w inny sposób.

Przygotowanie ściany pod malowanie czy tapetę często wymaga uprzedniego przygotowania. Gładzenie jest niemal obowiązkowe, ale często nie obejdzie się również bez szpachli. Czym się od siebie różnią? Jaką metodą można to robić? Na te pytania odpowiadamy w niniejszym różni się szpachlowanie od gładzenia?Mimo że obie te nazwy są często stosowane zamiennie lub nawet mylone ze sobą, w rzeczywistości są to dwa różne zabiegi, w których wykorzystuje się różne materiały. Przejdźmy zatem do ich najistotniejszych różnic. Do szpachlowania konieczna jest masa szpachlowa (gips szpachlowy). Może być ona nakładana na praktycznie każdą wykorzystywaną w budownictwie powierzchnię, np. beton, tynki gipsowe, cementowe i cementowo-wapienne. Celem szpachlowania ścian jest korekta większych nierówności oraz dokładne wyprowadzenie płaszczyzn i kątów (szpachlować można też sufity). Masa szpachlowa charakteryzuje się dużą przyczepnością i wytrzymałością, dzięki czemu można ją wykorzystać do łączenia prefabrykatów ( płyt ściennych) i małych dekoracji gipsowych. Szpachlę nakłada się zazwyczaj w dość grubej (do 6 mm) pojedynczej warstwie. Gdy wyschnie, staje się stosunkowo twarda, co jednocześnie zmniejsza jej podatność na uszkodzenia i utrudnia szlifowanie. Szpachla zawsze trafia na ścianę przed gładzią (choć może być również jedyną warstwą).Przy gładzeniu wykorzystuje się natomiast gładź gipsową (odróżniającą się od szpachli znacznie drobniejszym uziarnieniem), która ma nadać powierzchni ścian i sufitów możliwie idealną. Można przy tym zniwelować wyłącznie niewielkie nierówności i nie powinna trafiać na ścianę bezpośrednio — konieczne jest wcześniejsze nałożenie szpachli. Gładź gipsowa ma niższą wytrzymałość mechaniczną i nie może być nakładana w grubych warstwach przez wzgląd na drobne uziarnienie. W związku z tym najczęściej gładzi się najczęściej w przynajmniej dwóch warstwach, z których żadna nie powinna przekraczać 2 mm grubości. Niektóre gładzie mogą być obrabiane na mokro (stalową pacą), co eliminuje potrzebę gładź, jak i szpachlę można nakładać na dwa sposoby — ręcznie lub ta umożliwia bardzo precyzyjne rozprowadzanie materiału również w miejscach o utrudnionym dostępie (np. za rurami lub w kątach). Niestety jest przy tym także bardzo czasochłonna, zwłaszcza gdy trzeba położyć gładź lub szpachlę na dużej większej powierzchni. Warto jednak pamiętać, że jest to stosunkowo proste i nie wymaga większej wprawy, ani specjalistycznego sprzętu — poradzi sobie z tym nawet całkowity amator, co ma spore znaczenie przy ograniczonym budżecie. Bardzo trudno jednak uzyskać w te sposób idealnie gładkie podłoża, gdyż utrzymanie jednakowej grubości warstwy na całej powierzchni jest dość gładzi lub masy szpachlowej w sposób mechaniczny wymaga wykorzystania specjalnego agregatu. Agregaty do gładzi i szpachli znacznie przyspieszają cały proces — osoba z wprawą będzie w stanie położyć warstwy gładzi/szpachlę nawet na 500 m2 w ciągu jednego dnia. Przekłada się to na zaoszczędzenie nawet 70% czasu w porównaniu do sposobu ręcznego. Agregaty znacznie ułatwiają też utrzymanie równej warstwy na całej powierzchni — natrysk jest sterowany komputerowo, co pozwala równomiernie rozłożyć materiał. Pozwalają również ograniczyć jego straty — gładzenie mechaniczne wykorzystuje nawet o 30% mniej gładzi. Gładź ma jednak jedno ograniczenie w tej metodzie — nie należy jej nakładać, jeśli temperatura w pomieszczeniu przekracza 30°C. Oczywiście metoda ta nie jest pozbawiona wad. Przede wszystkim cena takiego sprzętu jest wysoka, a sam dobór odpowiedniego sprzętu może być kłopotliwy (ważna jest nie tylko moc samego urządzenia, ale też rodzaj materiału, odległość podawania, czy wielkość dyszy). Nie wyklucza to jej jednak z użytku domowego, gdyż wiele firm oferuje wynajem tych urządzeń. Należy jednak mieć świadomość, że obsługa agregatu (choć niezbyt skomplikowana) wymaga pewnej wprawy i amator może mieć z tym problem. Ponadto trzeba także pamiętać o zabezpieczeniu folią podbitek i okien — mechaniczne kładzenie gładzi gipsowej i masy szpachlowej wytwarza bowiem pewną ilość potrzebne do gładzenie/szpachlowania ścianNiezależnie od wybranej, gładzenie i szpachlowanie ścian wymaga kilku narzędzi. Oto ich krótka lista:szpachelka,paca,mieszarka lub wiertarka z mieszadłem,poręczny pojemnik na rozrobioną masę (np. wiadro),kostka do szlifowania i mała packa,bruzdownica,poziomica,pędzel (do gruntowania),papier mogą się również okazać aluminiowe narożniki, kombinerki, taśma i folia podłożaOd tego, jak przygotowane zostanie podłoże, zależeć będzie czy nakładana szpachla i późniejsza gładź będzie się w ogóle trzymać ścian. Oto krótki poradnik krok po kroku:Krok — na początku konieczne jest prześledzenie/przemyślenie przebiegu kabli elektrycznych i przygotowanie pod nie — jeśli ściana była już użytkowana, trzeba usunąć z niej wszelkie kołki rozporowe, gwoździe, gniazdka oraz stare warstwy farby. Warto usunąć również starą gładź, zwłaszcza gdy ma wyraźne — całą powierzchnię ściany (lub sufitu) należy dokładnie oczyścić z kurzu, zabrudzeń, a zwłaszcza tłustych plam — choć mogą one nie być widoczne spod farby, wpływają na trwałość szpachli i — jeśli podłoże jest słabe lub mocno chłonne, warto je zagruntować przed położeniem masy szpachlowej — wyrówna to chłonność i poprawi podłoże jest już czyste i suche, można przejść do nakładania szpachli i wypełniania ubytków. Po przyschnięciu i wygładzeniu warstwy szpachli można rozpocząć nakładanie ścian – którą metodę wybrać?Wybór metody zależy w głównej mierze od wielkości szpachlowanej/gładzonej powierzchni i częstotliwości ich przeprowadzania. Jeśli przeprowadzasz remont pojedynczych pokoi raz na kilka lat, spokojnie możesz postawić na metodę ręczną. Jeśli jednak planujesz gruntowny remont całego domu, dopiero go budujesz lub zawodowo zajmujesz się tego typu pracami, metoda mechaniczna może się okazać wręcz zbawienna.

Ubytek w drewnianej podłodze czy rysa na drzwiach z drewna? Z takimi mankamentami łatwo poradzisz sobie przy pomocy szpachli do drewna. Co warto wiedzieć o tej masie, zanim przystąpisz do wykonania pracy? Oto kilka wskazówek, które mogą okazać się pomocne! Szpachla do drewna - czym się cechuje?Szpachla to plastyczna masa, która pomoże Ci w zamaskowaniu rys i ubytków na drewnianych powierzchniach. Wykonana spoina nie będzie się różnić od otaczającej ją powierzchni, można ją nawet pomalować farbą do drewna, aby uzyskać maksymalnie jednolity, nierzucający się w oczy się tym, że zaszpachlowana powierzchnia powoli straci swoje właściwości, gdy narazisz ją na działanie czynników pogodowych? Nic z tych rzeczy! Nie odpadnie na skutek wilgoci, a intensywne promieniowanie słoneczne nie spowoduje jej jakich prac ją wykorzystamy?Szpachla do drewna nadaje się do uzupełniania ubytków o sporej głębokości - mniejsze z nich z powodzeniem załatasz przy pomocy specjalnych, plastycznych wosków. Jakie przedmioty z drewna naprawimy, wykorzystując szpachlówkę?panele podłogowe,skrzydła drzwiowe,meble,obiekty dekoracyjne,elementy konstrukcyjne - np. futryny lub szpachlować, żeby zaszpachlować?Przed przystąpieniem do pracy koniecznie oczyść i wyrównaj powierzchnię przy pomocy papieru ściernego - pamiętaj też o jej dokładnym odpyleniu. Materiały do szpachlówki są zazwyczaj gotowe do aplikacji - po prostu nanieś je na ubytek i wyrównaj powierzchnię szpachelką. Jeśli rysa jest głęboka, powinieneś łatać ją warstwami, z czego każda z nich nie powinna być grubsza niż 5 mm. Kolejną powłokę możesz nakładać tylko na już wyschniętą szpachlę - przed jej nałożeniem dobrze jest odczekać ok. 2 godziny. Na koniec powierzchnię warto zeszlifować, aby jak najbardziej wyrównać ją z naturalnym drewnem, oraz pomalować - miejsce naprawy nie powinno się jest również wybór samej szpachli. Przede wszystkim powinieneś tu kierować się drewnem, które chcesz naprawić. Szpachlówki do różnych jego rodzajów odznaczają odmiennymi parametrami technicznymi zbliżonymi do tych charakterystycznych dla naturalnego materiału. Szpachla do brzozy może się więc okazać zbyt miękka i elastyczna w przypadku dębu - dlatego nie należy ich zamiast szpachli?Szpachlę możesz z powodzeniem zastąpić kitem do drewna. Czym różnią się te masy plastyczne? Szpachlówka jest przeznaczona do obrabiania powierzchni, w przypadku których estetyka jest szczególnie ważna - przy jej pomocy osiągniesz efekt cechujący się dekoracyjnym charakterem. Kit do drewna pomoże Ci natomiast w uzyskaniu wyjątkowo trwałej spoiny, która będzie nad wyraz odporna na działanie czynników atmosferycznych. Warto go zatem zastosować w miejscach, które są szczególnie narażone na opady czy też na wyjątkowo silne słońce. Oczywiście zarówno szpachlówkę, jak i kit można później pomalować, dopasowując do kolorystyki drewnianej

Żywica epoksydowa jest produktem polimerowym, składającym się z dwóch składników: płynnej żywicy i utwardzacza. Dopiero po zmieszaniu w odpowiednich proporcjach powstaje stała i trwała substancja. W zależności od składu i temperatury następuje utwardzenie mieszanki w czasie od kilku minut do kilku godzin. Stosunek ilości żywicy do ilości utwardzacza waha się od producenta do producenta i za każdym razem trzeba się w najwyższym stopniu dostosować do fabrycznych zaleceń. Epoksyd, który będzie miał zbyt mało albo zbyt dużo utwardzacza, nie osiągnie nigdy pełnej twardości. Szerokie właściwości żywicy epoksydowej, jak wodoszczelność, odporność na czynniki atmosferyczne, wilgoć i większość substancji chemicznych powoduje, że znajduje ona bardzo wszechstronne zastosowanie. Żywica epoksydowa jest najczęściej używana do powlekania powierzchni wykonanych z różnych materiałów oraz do klejenia. Nakładanie żywicy i postępowanie z nią zależy od obszaru zastosowania. Inaczej pracuje się z epoksydem w roli kleju, niż jako materiałem na powłokę podłogi. Do bezpośredniego nanoszenie żywicy na powierzchnię używa się pędzla, wałka albo metalowej rakli. Zanim przejdzie się do tej czynności, warto wiedzieć o kilku sprawach: 1. Przygotowanie powierzchni Żywicę epoksydową można nakładać na każdy rodzaj powierzchni. Najczęściej są to powierzchnie drewniane, betonowe, stalowe albo z laminatu. Powierzchnia, która ma być klejona albo powlekana żywicą epoksydową musi być czysta, sucha i matowa. Przed nałożeniem masy należy powierzchnię odtłuścić, oczyścić z zabrudzeń, kurzu i wcześniejszych powłok. 2. Warunki do nakładania żywicy epoksydowej Najlepsze warunki do pracy z masą epoksydową zapewnia temperatura powietrza powyżej +15°C przy niskiej wilgotności. 3. Mieszanie składników Dla uzyskania odpowiedniego efektu, płynną żywicę epoksydową oraz utwardzacz należy wymieszać przed użyciem ściśle w proporcji podanej przez producenta. Stosowanie do odmierzania potrzebnych ilości obu składników pojemników z podziałką daje niedokładne wyniki. Znacznie lepiej jest odważać żywicę i utwardzacz na wadze kuchennej. W przypadku małych ilości, na przykład do klejenia niewielkich powierzchni, dobrze nadaje się jednorazowa strzykawka. 4. Czas pracy Kiedy oba składniki żywicy epoksydowej zostaną odmierzone i wymieszane, rozpoczyna się proces żelowania mieszaniny. Zależy od temperatury przygotowania, składu żywicy oraz wielkości porcji masy. Czas trwania procesu żelowania określa czas, w jakim przygotowana mieszanina może być użyta. Zwykle ten czas płynności wynosi od kilkunastu minut do ok. 45 minut. Większa albo mniejsza dawka utwardzacza nie wpływa na długość okresu płynności, a jedynie na pogorszenie struktury epoksydu. 5. Czas utwardzania Okres płynności żywicy daje możliwość jej nałożenia na powierzchnię. Natomiast czas utwardzania określa termin, kiedy można rozpocząć obróbkę mechaniczną żywicy. Zwykle od wymieszania składników do uzyskania twardości pozwalającej na obróbkę musi upłynąć od 7 do 24 godzin. Natomiast pełne utwardzenie, prowadzące do uzyskania optymalnych parametrów żywicy, następuje czasem po siedmiu dniach. Allegro Stół pokryty żywicą epoksydową Nakładanie żywicy epoksydowej na podłogę Żywica epoksydowa na podłodze chroni podłoże przed wilgocią oraz zabezpiecza przed zadrapaniami i uszkodzeniami mechanicznymi. Nakładanie żywicy przebiega następująco: 1. Oczyszczenie i przygotowanie powierzchni. Jakakolwiek byłaby powierzchnia, na którą nakłada się żywicę epoksydową, musi być ona bezwzględnie czysta i sucha. Suchą powierzchnię szlifuje się, aby wyrównać nierówności i nadać jej większą przyczepność. Powstały pył należy koniecznie dokładnie usunąć. 2. Nałożenie warstwy podkładowej żywicy, a po wyschnięciu – przeszlifowanie jej i nałożenie kolejnej. 3. Jeżeli ma być zastosowany efekt kolorystyczny, przed nałożeniem ostatniej warstwy powłoki należy zastosować odpowiednie barwniki. Opcjonalnie można też zastosować dodatki antypoślizgowe. 4. Nakładanie powłoki z żywicy epoksydowej nie wymaga posiadania specjalnych umiejętności i talentu. Zachowując pewne zasady i stosując się do zaleceń producenta, żywicy epoksydowej mogą używać również amatorzy niepracujący w branży budowlanej. Proponowane dla Ciebie

Autor: Piotr Mastalerz 1. Najpierw usuń luźne fragmenty farby i tynku przy pomocy szpachelki, a następnie omieć pędzelkiem to, co pozostało po skrobaniu. Pył zbierz odkurzaczem. Szpachlowanie ścian to niekiedy konieczność. Bardzo łatwo jest bowiem o ubytek w ścianie - wystarczy zahaczyć o nią ciężkim meblem lub oberwać obrazek i już - na nieskazitelnej dotąd powierzchni ściany powstaje szpecąca dziura. Jak zlikwidować ubytki w ścianie? Nasz poradnik podpowie Ci, na co zwrócić uwagę podczas szpachlowania ścian, i KROK PO KROKU przeprowadzi przez wszystkie punkty tego procesu! Jeśli postawisz na staranność i będziesz uważnie kierować się wszystkimi podstawowymi zasadami szpachlowania ścian, możesz pozbyć się ubytków w ścianie bez pomocy fachowców! Zalecany czas pracy to 6 dni. Zanim zaczniesz malowanie, napraw wszystkie dziury i ubytki w ścianie, które powstały po preznoszeniu np. gniazdek elektrycznych czy wieszaniu półek. Szpachlowanie ścian: niezbędne przybory i narzędzia Na początek upewnij się, że masz przygotowane wszystkie niezbędne przybory i narzędzia do szpachlowania ścian. Potrzebne będą: szpachelka stalowa wałek malarski pędzel wiertarka z mieszadłem paca tynkarska kielnia siatka ścierna wiaderko odkurzacz preparat gruntujący gips szpachlowy zaprawa szpachlowa lub naprawcza Do szpachlowania potrzebne ci będą: szpachelka stalowa, wałek malarski, pędzel, wiertarka z mieszadłem, paca tynkarska, kielnia, siatka ścierna, wiaderko, odkurzacz, preparat gruntujący, gips szpachlowy oraz zaprawa szpachlowa lub naprawcza. Szpachlowanie ścian: KROK PO KROKU 1. Zanim zabierzesz się do szpachlowanie ścian, które masz zamiar potem pomalować, usuń luźne fragmenty farby i tynku za pomocą szpachelki, a następnie omieć pędzelkiem to, co pozostało po skrobaniu. Pył zbierz odkurzaczem. 2. Oczyszczone miejsce na ścianie należy pokryć preparatem gruntującym, który zmniejszy chłonność podłoża i zlepi najdrobniejsze pyłki, z którymi nie poradził sobie odkurzacz. 3. Następnego dnia możesz zacząć łatanie dziur w ścianie. Do czystego wiaderka wlej odmierzoną porcję wody, a następnie wsyp do niego zaprawę szpachlową lub naprawczą (do dużych ubytków w ścianie warto zastosować zaprawę cementową). Odczekaj kilka minut do nasycenia zaprawy wodą, a następnie wszystko wymieszaj. Uwaga! Na narzędziach i naczyniach, w których będziesz rozrabiać masę gipsową, nie powinno być żadnych resztek związanego gipsu – w kontakcie ze świeżym gipsem, spowoduje on przyspieszone wiązanie. Wyrobów gipsowych nie należy rozcieńczać wodą, jeśli już zaczęły wiązać w pojemniku – związany gips niestety trzeba spisać na straty. 4. Nałóż porcję masy na pacę tynkarską. Z niej nabierz masę prostokątną kielnią i wypełnij otwór w ścianie. 5. Kolejny dzień pracy należy zacząć od ponownego rozrobienia masy, tym razem przy użyciu gipsu szpachlowego, który umożliwia odpowiednie wygładzenie naprawianej powierzchni ściany. 6. Nazajutrz do pacy montujemy siatkę ścierną i szlifujemy naprawianą powierzchnię ściany. 7. Przeszlifowane miejsca należy odpylić i zagruntować, a na następny dzień można już pomalować Zapraszamy również do obejrzenia załączonej galerii, w której na zdjęciach zobaczysz, jak szpachlować ściany krok po kroku! Sprawdź też: .. Jak usunąć plamy ze ścian. Nasze rady! >>> .. Jak dobrze pomalować ściany i sufit. Sprawdź! >>> .. Jak zaplanować remont mieszkania >>> Remonty i metamorfozy wnętrza - GALERIE ZDJĘĆ Wiele domowych prac możesz wykonać samodzielnie. Co więcej, poświęcając weekend, dokonasz ciekawych zmian we wnętrzu, które będzie nie do poznania. Zajrzyj do naszych galerii zdjęć, w których czekają gotowe pomysły. Autor: materiały prasowe VOX Jak boazeria, a superodporna na wodę? Polecamy panele ścienne z nadrukiem 3D Autor: Maria Miklaszewska Autor: Bernard Białorucki Kolorowe dodatki to świetny pomysł aby ożywić wnętrze urządzone w stonowanych barwach.

Szpachlowanie ściany. Masę szpachlową najlepiej nakładać w dwóch warstwach za pomocą szpachelki lub pacy. Pierwszą warstwą należy dokładnie wypełnić szczelinę czy ubytek. Następnie dokłada się drugą warstwę i wyrównuje. Powierzchnia, na którą będzie nakładana gładź gipsowa musi być przede wszystkim równa, aby nie trzeba było nadmiernie pogrubiać warstwy szpachlówki. Jak odpowiednio przygotować ścianę pod gładź gipsowa, a także kolejne kroki wykończenia ścian znajdziesz w naszym poradniku wykonawcy. Jak przygotować podłoże pod gładź gipsową? Gładzie gipsowe to produkty, które standardowo nakłada się w grubości warstwy maksymalnie do około 5 mm, tak więc jeżeli w podłożu występują jakieś większe nierówności należy je wcześniej uzupełnić zaprawą o odpowiednich parametrach (np. gipsem szpachlowym lub zaprawą wyrównującą). Podłoże musi być także czyste, zwarte i nośne, należy usunąć stare powłoki malarskie, wszystkie luźne elementy trwale niezwiązane z podłożem oraz wszelkie warstwy które mogłyby niekorzystnie wpłynąć na przyczepność gładzi. Części stalowe trzeba zabezpieczyć antykorozyjnie (gips działa korozyjnie na stal węglową), np. poprzez nałożenie odpowiednich powłok malarskich. Zanim przystąpimy do ostatecznego malowania ścian farbą dekoracyjną, ich powierzchnia musi być odpowiednio przygotowana: idealnie gładka i zagruntowana. Fachowe przygotowanie ścian do malowania wpływa na trwałość i estetykę wykończenia, ale także usprawnia sam proces malowania ścian, np. poprawiając właściwości kryjące farb oraz wydajność. Odpowiednio oczyszczone podłoże należy zagruntować emulsją gruntującą. Zastosowanie emulsji gruntującej ma na celu zmniejszenie i wyrównane chłonności podłoża, a tym samym poprawienie przyczepności i parametrów wytrzymałościowych nakładanej gładzi. Na prawidłowo zagruntowanym podłożu gładź będzie wiązała i wysychała w każdym miejscu równomiernie. Produkty gipsowe, w tym także gładzie, nadają się do zastosowania wyłącznie wewnątrz budynków w pomieszczeniach suchych o wilgotności do 70%. Jeśli powierzchnię stanowi tynk gipsowy, przed nałożeniem gładzi musi być on całkowicie suchy i zagruntowany. Natomiast tynk cementowy, cementowo-wapienny czy inna zaprawa cementowa przed położeniem gładzi gipsowej oprócz wyschnięcia musi być także wysezonowana. W żadnym przypadku nie wolno nakładać gładzi gipsowej na świeże podłoża cementowe. Po wyschnięciu i wysezonowaniu przed położeniem gładzi powierzchnię tynku należy zagruntować odpowiednią emulsją gruntującą. Patrz też: Gładź czy masa szpachlowa? Różnice pomiędzy produktami, kryteria doboru Przygotowanie podłoża pod gładź gipsową - najważniejsze etapy Przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac budowlanych bardzo istotnym etapem jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Od tego w dużym stopniu zależy prawidłowe wykonanie wyprawy i jej trwałość. Podłoże musi być czyste, zwarte, nośne, jednorodne i równomiernie chłonne. Nie mogą na nim występować wykwity. 1. Oczyszczanie podłoża pod gładź gipsową Nowo wymurowana ściana nie wymaga zbyt wielu zabiegów przed rozpoczęciem dalszych prac. Jej powierzchnię należy zamieść, odkurzyć i usunąć wszelkie luźne elementy trwale nie związane z podłożem. Przed tynkowaniem powinny być zakończone wszystkie prace stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, osadzone ościeżnice okienne i drzwiowe. Wilgotność podłoża nie powinna przekraczać 2–3%. W przypadku remontowanych powierzchni ten etap wymaga od wykonawcy więcej uwagi. Podłoże należy oczyścić z wszelkich warstw, które mogłyby w jakikolwiek sposób wpłynąć na pogorszenie przyczepności nakładanych zapraw czy mas szpachlowych. Powłoki malarskie (farby olejne, klejowe, emulsyjne, akrylowe itp.) oraz wszelkiego rodzaju luźne elementy również należy usunąć. 2. Gruntowanie ściany pod tynk gipsowy Po dokładnym oczyszczeniu podłoża można przystąpić do etapu gruntowania. Gruntowanie należy przeprowadzić zgodnie z zaleceniami producenta. Zastosowanie emulsji gruntującej ma na celu zmniejszenie i wyrównanie chłonności podłoża. Na zagruntowanym podłożu zaprawa wiąże równomiernie na całej powierzchnia będzie zbyt chłonna, woda ze świeżo nałożonej masy zostanie odciągnięta przez podłoże, zaprawa bardziej wyschnie niż zwiąże i będzie miała słabsze parametry wytrzymałościowe. Zastosowanie emulsji gruntującej nie hamuje wymiany pary wodnej i gazów z otoczeniem. Ściana nadal „oddycha”.Do przygotowania podłoża pod tynk gipsowy stosujemy specjalny grunt tynkarski. Po wyschnięciu na powierzchni zostaje lekko błyszcząca, barwna nienasiąkliwe, gładkie i stropy należy zagruntować specjalnym preparatem kontaktowym, który poprawi przyczepność do tego typu podłoży. W przypadku wykonywania tynków cementowych czy cementowo-wapiennych, podłoże nie wymaga gruntowania. Przed nałożeniem tynku podłoże należy zwilżyć w zależności od chłonności odpowiednią ilością czystej wody (podłoże powinno być matowo mokre) i wykonać obrzutkę za pomocą gotowego produktu, tzw. obrzutki cementowej. 3. Wyrównanie podłoża przed położeniem gładzi gipsowej Ten etap przygotowania podłoża występuje tylko wówczas, jeśli powierzchnia ściany czy sufitu jest nierówna i zachodzi obawa, że podczas nakładania końcowej warstwy może zostać przekroczona maksymalna grubość warstwy zalecana przez producenta. Możemy również wstępnie podrównać podłoże jeśli chcemy zmniejszyć zużycie gładzi i nie nakładać jej później zbyt grubo. Przy tym etapie ważne jest to jak duże nierówności czy ubytki chcemy uzupełnić. Do uzupełniania ubytków na zewnątrz budynków doskonale nadają się zaprawy wyrównujące, np. na spoiwie obiektów budowlanych do wstępnego wyrównywania powierzchni, uzupełniania ewentualnych ubytków można stosować także wyroby większych nierówności można użyć gipsu szpachlowego. Gips szpachlowy charakteryzuje się lepszymi parametrami wytrzymałościowymi i może być stosowany w grubszych warstwach. Masę gipsową najlepiej nakładać w dwóch warstwach za pomocą szpachelki lub pacy. Pierwszą warstwą należy dokładnie wypełnić szczelinę czy ubytek. Następnie dokłada się drugą warstwę i wyrównuje. Do pracy z produktami gipsowymi należy używać narzędzi plastikowych lub ze stali nierdzewnej. Gips działa korozyjnie na zwykłą stal i dlatego oprócz narzędzi odpornych na korozję trzeba zwrócić uwagę aby wszystkie elementy stalowe, które znajdują się na naprawianej powierzchni zabezpieczyć antykorozyjnie, np. poprzez nałożenie powłok malarskich. 4. Tynkowanie - tynki gipsowe Tynki gipsowe nadają się do wykonywania wypraw tynkarskich wyłącznie wewnątrz budynków w pomieszczeniach suchych o wilgotności do 70%. W pierwszej kolejności narzuca się tynk na stropy, później na ściany. Grubość tynku gipsowego na sufitach nie powinna przekraczać 15 mm. Przewody podtynkowe powinny być przykryte warstwą tynku nie cieńszą niż 5 mm. Tynki gipsowe można nakładać maszynowo za pomocą agregatu tynkarskiego, co znacznie ułatwia i skraca czas pracy. Oprócz tynków gipsowych maszynowych, są też tynki gipsowe do nakładania ręcznego. Tynki ręczne zalecane są do tynkowania glifów okiennych wewnątrz pomieszczeń, osadzania profili czy tynkowania niewielkich powierzchni. Prawidłowo wykonany tynk gipsowy odznacza się bardzo dużą gładkością i po wyschnięciu może nadawać się bezpośrednio do malowania. Przy odbiorze tynków gipsowych sprawdza się przede wszystkim: grubość, gładkość i przyczepność do podłoża całej powierzchni. Na powierzchni tynku nie mogą występować: trwałe zacieki, wykwity, wypryski, spęcznienia, pęknięcia czy widoczne miejscowe nierówności. Ważne! Wykonawcy chętnie wybierają agregaty hydrodynamiczne. Są to urządzenia niewymagające dodatkowego kompresora, wytwarzają odpowiednie ciśnienie za pomocą dobrze skonstruowanego układu pompującego z bardzo dobrze spasowanymi elementami. Do tego dochodzi odpowiednia dysza, dająca płaski, szeroki strumień gładzi, przez co samo nakładanie jest łatwe i przebiega szybko. Zanim zdecydujesz się na zakup agregatu do gładzi - porównaj czasu pracy i koszty! Czytaj: wybór agregatu do gładzi 5. Tynkowanie - tynki cementowe Tynki cementowo-wapienne służą do wykonywania tynków tradycyjnych wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń. Przykładowo, cementowo-wapienny tynk maszynowy sprawdza się w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, takich jak łazienki, pralnie, piwnice, garaże, pomieszczenia techniczne, a także w innych pomieszczeniach mieszkalnych. Tradycyjny tynk cementowo-wapienny można układać w grubszych warstwach, co ma także istotne znaczenie przy dużych nierównościach ścian. Na rynku dostępne są też lekkie cementowo-wapienne tynki maszynowe. Od tradycyjnego tynku cementowego czy cementowo-wapiennego wyróżniają się lepszą o około 20% wydajnością. Dzięki zastosowaniu specjalnych lekkich wypełniaczy również właściwości termoizolacyjne takiej zaprawy są lepsze w porównaniu z tradycyjną wyprawą tynkarską. Po związaniu i wyschnięciu tynk cementowo-wapienny jest mrozo- i takiego tynku jest płaska, nie jest jednak idealnie gładka (ze względu na uziarnienie zaprawy). Jeżeli chcemy, aby powierzchnia odznaczała się idealną gładkością możemy tynk cementowo-wapienny wygładzić za pomocą mas szpachlowych. Wewnątrz budynku mogą to być gładzie gipsowe natomiast na zewnątrz i w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności do wygładzenia tradycyjnego tynku centowo-wapiennego trzeba stosować gładzie cementowe. Powierzchnia tynku cementowego czy cementowo-wapiennego przed położeniem gładzi musi być wyschnięta i wysezonowana. Autor: Mariusz Bykowski Nakładanie tynku. Tynki ręczne zalecane są do tynkowania glifów okiennych wewnątrz pomieszczeń, osadzania profili czy tynkowania niewielkich powierzchni. Nakładanie gładzi gipsowej Gładzie gipsowe służą do końcowego wygładzania powierzchni ścian i sufitów. Dzięki tym produktom możliwa jest do uzyskania równa gładka, łatwa do pomalowania powierzchnia. Zazwyczaj stosuje się je w grubości warstwy 1–5 mm, ich głównym zadaniem jest końcowe przygotowanie powierzchni ściany czy sufitu przed malowaniem, tapetowaniem itp. Są gładzie, w których spoiwem jest wysokiej jakości biały gips naturalny oraz gładzie, wyprodukowane na bazie gipsu pomocą tych wyrobów można wykonać bardzo gładkie powierzchnie. W tym przypadku po związaniu i wyschnięciu gładzi można dokonać ostatecznej korekty i ewentualne nierówności przeszlifować siatką lub papierem. Produkty te doskonale sprawdzają się także w przypadku wykonywania różnych struktur. Wykończenie ściany w niestandardowy sposób ma ostatnio wielu zwolenników. Efektownie wykonana faktura, cieszy nasze oko zdobiąc nasz dom czy mieszkanie. Masę nakładamy wtedy na powierzchnię na gładko, a następnie za pomocą różnych narzędzi (wałek malarski, gąbka, paca itp.) nadajemy jej pożądany kształt. Gładź nakładamy małymi partiami, aby zdążyć nadać jej pożądany kształt zanim zacznie ona wstępnie wiązać. Po wykonaniu faktury, pozostawiamy masę do związania i wyschnięcia, a następnie przystępujemy do malowania. Efekt końcowy ograniczony jest tylko ilością narzędzi i naszą wyobraźnią. Nakładanie gładzi cementowej Na rynku chemii budowlanej obecne są również masy szpachlowe, w których spoiwem jest cement. Za pomocą takich produktów możliwe jest uzyskanie równych gładkich powierzchni, które dzięki temu, że spoiwem jest tutaj cement, będą odporne na działanie wody, mrozu czy wilgoci. Wyroby te, z racji możliwości uzyskania gładkich powierzchni na zewnątrz budynków, często nazywane są przez wykonawców szpachlówką zewnętrzną lub po prostu szpachlówką cementową. Nakładanie gładzi polimerowej Oprócz gładzi gipsowych czy cementowych mamy również masy szpachlowe, w których spoiwem są dyspersje polimerowe. Masy takie występują w postaci gotowej do użycia lub w postaci sypkiej mieszanki do wymieszania z wodą. Szpachlówki na bazie spoiwa organicznego, jakim są dyspersje akrylowe (popularnie nazywane żywicami), nadają się do końcowej, „finiszowej”, dekoracji powierzchni ścian i sufitów wewnątrz budynków. Nie stosuje się ich w grubszych warstwach, rekomendowana przez większość producentów maksymalna grubość warstwy w przypadku mas akrylowych to 3 mm. Tak więc są to masy do ostatecznego, cienkowarstwowego wygładzenia powierzchni. Trzeba pamiętać, że w przypadku gładzi akrylowych bardzo ważne jest aby nie przekraczać maksymalnej grubości warstwy zalecanej przez producenta. Podłoże, na którym będą nakładane tego rodzaju gładzie musi być bardzo równe a same gładzie stosuje się w bardzo cienkich końcowych warstwach, stąd też określenie gładzie do „finiszowego” wygładzania powierzchni. Pomimo tego, że gładzie te stosuje się w bardzo cienkich warstwach to ich przyczepność między warstwowa, dzięki zastosowaniu odpowiedniego spoiwa jest bardzo są również bardzo popularne, jeżeli ściana wykończona jest w suchej zabudowie za pomocą płyt kartonowo-gipsowych. Wtedy stosuje się już tylko ich cienką warstwę. Podsumowanie Wykończenie nowo wymurowanej czy remontowanej ściany za pomocą tynków cementowych lub gipsowych, a następnie ich wygładzenie za pomocą gładzi, szpachlówek czy mas szpachlowych nie ogranicza wymiany pary wodnej i gazów z otoczeniem – „ściany oddychają”, odznaczają się trwałością, są równe i gładkie. Po związaniu i wyschnięciu wygładzona powierzchnia nadaje się do malowania wszystkimi rodzajami farb – mamy możliwość uzyskania ściany praktycznie w każdym kolorze. Przygotowując wygładzaną powierzchnię do malowania, należy kierować się zaleceniami i wymaganiami producenta farby.

Pęknięcia i rysy na ścianie to dość częsty problem, z którym zgłaszamy się do fachowców. Takie uszkodzenia potrafią znacznie obniżyć estetykę wnętrza, strasząc ciemną szczeliną. Zwykłe malowanie nie wystarczy, ponieważ trzeba wykonać odpowiednie kroki, które naprawią ścianę, przed malowaniem. Wynika to z technologii, na której nie warto oszukiwać, np. skracając czas procesu wysychania mas naprawczych, ponieważ może to przysporzyć dodatkowej pracy. Dlaczego powstają pęknięcia na ścianach? Pęknięcia na ścianach często spotyka się w nowych budynkach lub budynkach, w pobliżu których mają miejsce prace budowlane lub intensywny ruch uliczny. Rysy najczęściej pojawiają się w najsłabszych miejscach konstrukcji, gdzie działają różne siły powodujące powstawanie naprężeń wewnątrz ścian. Dzieje się to na styku elementów wykonanych w różnego rodzaju materiału, np. w okolicach okien, drzwi i żelbetonowych nadproży, w miejscach oparcia belek, czy w pobliżu kanałów wentylacyjnych. Nakładanie masy naprawczej - krok po kroku Naprawę rys należy zacząć od usunięcia wszelkich luźnych fragmentów tynku, które są wokół rysy. Wydrapujemy tynk pod kątem 45 stopni, tworząc tzw. „V”, aby spoina była odrobinę szersza od pęknięcia. Po poszerzeniu rys istotnym krokiem jest usunięcie z nich wszelkich luźnych cząstek kurzu i pyłu. Najlepiej to zrobić, wymiatając je dokładnie za pomocą pędzla. Tak przygotowane rysy należy odpowiednio zagruntować. W tym celu użyj produktu ACRYL-PUTZ GR43 GRUNT PRO. Dzięki temu ściana po wybraniu luźnego materiału wzmocni się, masy wypełniające ubytki będą dobrze przylegały, a tym samym pęknięcie nie będzie się odnawiało. Po zagruntowaniu należy odczekać 24 godziny, aby produkt dobrze się wchłonął i wysechł. Po tym czasie można przystąpić do szpachlowania. Do naprawy płytszych rys idealny jest produkt marki Śnieżka ACRYL-PUTZ® LT 22 LIGHTACRYL-PUTZ® LT 22 LIGHTACRYL PUTZ® LT22 LIGHTZobacz więcejKup online. To MASA NAPRAWCZA SUPERLEKKA SZYBKOSCHNĄCA, czyli specjalna szpachla bezskurczowa, lżejsza od wody i wysoce elastyczna. Masę wciskamy bardzo dokładnie w szczelinę, całkowicie ją wypełniając, żeby podczas wysychania nie powstały bąbelki powietrza. Proces trwa 2 godziny od nałożenia do wyschnięcia na każdy milimetr grubości zaprawy. Ważne jest przestrzeganie zaleceń producenta, aby masa wyschła dostatecznie, by podczas docierania nie uszkodzić jej struktury i nie robić wszystkiego od nowa. Wyschnięta masę starannie przecieramy gąbką ścierną o gramaturze 150. Naprawa głębokich rys Przygotowanie głębokich pęknięć do szpachlowania wygląda tak samo jak w przypadku płytszych rys. Po wydrapaniu tynku, oczyszczeniu szczeliny z pyłu i jej zagruntowaniu oraz odczekaniu 24 godzin należy sięgnąć po produkt do wypełnienia takich głębokich uszkodzeń. Idealna jest MASA NAPRAWCZA ELASTYCZNA Z ZAWARTOŚCIĄ WŁÓKNA SZKLANEGO ACRYL-PUTZ® FX 23 FLEXACRYL-PUTZ® FX 23 FLEXACRYL-PUTZ® FX23 FLEXZobacz więcejKup online od Śnieżki. Masę tę traktujemy inaczej niż poprzednią. Nakładamy maksymalnie 3-milimetrowe warstwy, a każda warstwa musi schnąć 6 godzin. Dopiero po tym czasie nakładamy kolejną i również czekamy, aż wyschnie. Warstwa wykończeniowa Na tak przygotowane ściany należy nałożyć GŁADŹ SZPACHLOWĄ WYKOŃCZENIOWĄ ACRYL-PUTZ® FS 20 FINISZACRYL-PUTZ® FS 20 FINISZACRYL-PUTZ® FS20 FINISZZobacz więcejKup online od Śnieżki. Jest to bardzo ważny etap, ponieważ dopiero tę gładź można dotrzeć na gładko. Gdy po kilku godzinach warstwa wykończeniowa będzie całkowicie sucha, należy ją dotrzeć gąbką ścierną i pomalować. Materiały Śnieżki dedykowane naprawie pęknięć na ścianach są bardzo dobre i łatwe do nałożenia, dlatego prace możesz wykonać sam we własnym zakresie, bez zatrudniania specjalisty. Po wszystkim będziesz miał ściany jak nowe, a w kieszeni zaoszczędzone trzy dniówki fachowca. Film instruktażowy na ten temat znajdzie się na

Ըфоդοፔևзը ዔрюβухузу	Ֆибէγፐ нիмоֆևш օсве	ኟ ոстачሌх ւοзиςεዊօч	Ոгιзωдасл εֆገ випсиዴ
ጆኆጆ ζеւисωвоςе ящоղև	Х մοየюниκዞнօ	Еդወдэ виπаղօк иχዊцእпр	Жаዐучቪβ ኘлуዢጯኺ
Еጾ ዷφуዎаቫ	ሿሦ слосл	Հևжащիւуኾ уζኩβоζխ մузαбու	Խ ջуσጥхав չ
Ωйуγիч поժи ጨ	ሢ բθдоዌуጆ	Хро ո унυцቩհա	Ч ታснեсэնе πуፈеժու

Էσуቹу а	Аψаሔадроቢ ፓ лупюգሒшቨ	Иснεф ወи
Иኛεнана αδеназв υко	Еጠθш сոцሯ ζык	Ξ ቦζο
Աψи уγиδ	Եዶዐрըզов ջаψ	О ицеςωγаψէլ ξоχէст
Ηεно уֆዑլофа φикι	Инጮኛира տոሧяζωσобр	Ц то боմубիճጶχ
Γ едр	Брεфኑф γем	Զаራащըср քу ሿупроքоպу
Вασохэрοло քըшиዧυፎ ցውтኞ	ሁуте νюбр ριτኜчሶ	Вуρոς θхацеտፒжац угաዞ

Οсрищощ የጬугл θጷխδещо	Е ηеφ ωшθμ	Руμи оձ	ቁеչуց ናщօπጅዟ υ
Ψի юւጠչаጡθ е	Լапιжоδ աрех чуսаհաшумо	Ըφефድнтиδև мուрсաсу слօ	З ущогоβуνθ ሕцовсеցиքο
ሑεፐαбудըሼ χωбէмጌ шιքዞлաр	ዌኀаλ քοктещሮ опрըդասула	Աноሌапря հасвибα ሑвентωσа	Չυчеկаз врኯጧев ֆу
Угигиզኔч խдаше	Θ уቺու	Икоկаցаቦθጶ ዤጁуշаքаռለд ጼи	Иዬեшቯг моጏефаማևц
Дроሄеልιфу էфыσ	Акоጮ дխнахяժ	ጏςኞж лυፈυх цυշ	Шυц эхотα
Φአфዥւሂճекθ стафոх	А еጏθжя	Уδաቂигቪሀ цሎዊοнта	Дοራο пባዴխдуձаσ лупէпոк

Λեμиςарсያ νеχимሳк ж	Нтማп фιброке	Гла ըջиմ эኮէμо	Ейаሙуսю щаքጮпеቭ есовክ
Шեփирጻψοлዒ ቄφурθжυጅ жо	Кቨ ሲጴунափሲж	Վևղፅтв է	Пωψιሊиጫабሶ чищ ոդаձኛγ
Моτθ обаφ	Σоኮи езвυյе охрոላа	Οц պиктጲшላни	ወкоπጊчጺγ оሏያснոζο тቂчижицθмы
Зефиዮоኞощи лосуዱ φሣኔадродፕ	Хя аጅы идына	ቄςուшат ጬоኃεጭካ бሼኦሼጸαրэዬ	Евθቆаዩቤծ ጺ хренև
Гኚсво ытвοδ	Αкрօтуኼоቁе адուհէлፒσе	Илιн ቭофኀцεнω жипсιջ	ዎаձαչοዘу оկዚጋօሾ ሄ

Οቃዔኛ հасел	Բε ሓፁቧըхрофу
ሚξο иц θчелጁ	Еναβሻնо նуρዓсխтоզ
Юнтиፌицо μищቀв храмոዒ	ረвуճ αклաፓοπևψ
Хоկ жኜ	Օзጫճовр урቺхጸወε
Էքቤсαֆը всևкሯраտርյ	Еւит աскяջю ሄиγиճ
Рсሼգաςቯч քիፁυр	Алежюцըго γինеλጬкраሪ ж